düşündüyü kimiydi, Ziver xanım
deyirdi ki, adamları tanımaq olmurmuş, neçe ilin
qonşusudurlar, hemişe de Murtuzovları abırlı adam bilib,
amma sen deme Alya şeytana papış tikenlerden imiş. Özü de,
eri de özlerinden ele müştebehdirler ki, ele bil alçaq dağları
bunlar yaradıblar. Qızlarının da tayı-beraberi yoxmuş onların
gözünde, göyden qızıl zenbilde düşübmüş, bilmemişik... Hele
bütün bunlar derdin yarısıymış, sen bir göreydin ki, o julik
Spartakı nece terifleyib göyün yeddi qatına qaldırır Alya
xanım. "Spartak bele, Spartak ele", dilinden düşmür arvadın
Spartak. Arvadın heyasızlığına bax ki, düz Ziver xanımın
gözünün içine şappadan deyib ki, sen nahaq Zaurla Spartakı ten
tutursan. Spartak hara, Zaur hara. Spartak müsteqil kişidir, bir
evin dayağıdır, Zaur ise heç öz ailesini emelli-başlı saxlaya
bilmez öz başına qalsa... Day men de bu yerde partladım, ne
partladım. Ne olub, dedim, belkem Zaur qapıva gelib, senden
kömek-zad isteyib, ölüb-eleyib Zaurun atası-anası ki, sizlere
möhtac olsun... Zaurun, deyirem, maşallah dalında dağ kimi
dedesi var... İndi gör bu leçer qızı mene ne cavab verir, —
dedesi, deyir hemişe olmayacaq ki. — Bes senin erin nece, —
dedim, — qurdla qiyamete qalacaq? Hamımızın axırı bu qara
torpaqdadır da, sen ne baxırsan ki, Zaurun atası xestedir, heç
kim bilmir ki, ecel onu haçan ve harda yaxalayacaq, görürsen
bığıburma cavan yıxılıb ölür birden, amma yaşlı, xeste adam
lap qoca yaşına kimi yaşayır. Bir de deyirem, hekimler deyib
ki, professor yüz yaşı da sap-sağlam başa vuracaq. Özüm
qesden hemişe Alyayla danışanda atana professor deyirem, qoy
o polkovnik erini çox gözümüze soxmasın.
Zaur bütün bu ehtiraslara tamam biganelikle yanaşırdı.
360
Bilirdi ki, bütün ömrü bu dedi-qoduların içinde keçesidir inden
bele. Bilirdi, qabaqcadan bilirdi ki, her şey mehz ele-bele de
olmalıdır, odur ki, indi ne teeccüblenir, ne hirslenirdi. Elbette,
doğma şehere qayıdışlarının ilk deqiqelerinden kefine soğan
doğramaq — anasının

<< 1 ... 298 299 [300] 301 302 ... 460 >>