tanıdım bu adamları... Bu
üç bacının xasiyyetiymiş bu — erlerinin başında turp ekmek.
Tahiresi de eledir, Süreyyası da... Alyanın özü ele deyil? Sen
bu Murtuzun qozqurablığına, bazburutuna-filana baxma,
arvadından it kimi qorxur, ne buyursa arvad, lebbeyk deyir, bes
nece... Seni de elece tryapka elemek isteyirler ki, onların her
nazıyla oynayasan, ata-anadan keçesen, naxelef çıxasan,
onların istediyi budur, be ne?
—Yaxşı, ay ana, boşla görek.
—Düz demişem?.. Alya qaçırtdı da dilinden. Sen deme,
Alya xanım bele hesab eleyir ki, bizim aileye böyük minnet
qoyub — eziz-xelef qızını sene verib. Sen guya heç layiq de
deyilsenmiş bele dünya gözeline er olmağa.
—İndi nedi, danışmırsız bir-birinizle?
—Qulaq as... Demek, bir neçe gün keçir, sizden de bir xeber
yox, yaman nigaranam, Alyaya zeng vururam, görüm belkem
onlar teleqramdan-zaddan bir şey alıblar. Zeng eleyirem,
edeble bele hal-ehval tuturam. Özün necesen, erin necedir... Di,
düşmedi menim üstüme. Ne yemisen turşulu aş, day dişinin
dibinden çıxanı dedi mene.
—Niye axı?
—Qulaq as, danışıram da — ...Sitareni tanıyırsan da,
qonşumuzu. Gelib bir defe bize, deyir, eşitmişem Zaurun,
maşallah, entiqe evi var, özü de alem obstavit elemisiz.
Gelende onlar, deyir, bir mene de papaq ele, men de gedim
baxım... Menim de üreyim temiz, ne bilim ki, camaat qan
çıxmayan yerden qan çıxardır, açarlar, deyirem, Alyadadır. Ev
sahibleri ona, deyirem, etibar edibler açarlarını, ona denen,
deyirem, aparsın seni Zaurgile ele indi, daha gelmeklerin
362
neyleyirsen gözleyib?.. Day bilmirem menim sözümü Sitare ne
cüre çevirib deyib Alyaya, od vurub Alyanın tepesine.
Düşmedi menim üstüme, ne deyir bütün şehere car çekirsen ki,
ay açar bele geldi, ev ele getdi. Gönderirem, deyir, Spartaknan
o andıra qalmış açarlarını, o eviniz de ki, var, deyir, ne bele
mataq şey imiş... Firoçka, deyir, isteseydi min pay bundan
yaxşı evlere köçe bilerdi. Elçiler, deyir, qapımızın dabanını
çıxartmışdılar.
—Hansı

<< 1 ... 300 301 [302] 303 304 ... 460 >>