idi.
—Eh, ay Zaur ne danışasan... Ele bil heç yox imiş, heç ne de
qalmadı bedbextden. Amma bilirsen neçe gözel insan idi...
Nece qızıl kimi üreyi vardı?.. Seni de yaman çox isteyirdi,
Zaurik, indi istemesin... Heqiqetde isteyirdi... Sen gedenden
sonra bilirsen neler çekdi yazıq?
Zaur:
—Bilirem, — dedi. — Bu barede danışma.
—Başa düşürem, sene de ağırdır, elbette. Amma sen hele
cavansan, bütün ömrün de qabaqdadır. Her şey unudulub
gedecek ay Zaur, bu etibarsız dünyanın işi beledir.
Zaur:
—Beli, — dedi, — eledir...
Medine fikre getdi, sonra ele bil öz-özüyle danışırmış kimi:
—Amma yazığı nahaq incidirdiler, — dedi.
—Kim?
Medine bir az tutuldu, sonra:
371
—Bilmirem, — dedi, — yeqin sizinkilerden idi kimse.
Acığın gelmesin. Sen arvadınla sefere gedenden sonra kimse
ona günde zeng vururdu. He, qarnıboş, deyirdi, ne oldu,
hıçqırığın içinde qaldı? Keleyin baş tutmadı? Zaurun arvadı
hamiledir, uşaqları olacaq.
Medine Zaurun sifetine baxdı, sermerdi ve telesik:
—Yox, anan deyildi, — dedi. — Ananın sesini tanıyırdı
Tehmine, kimse başqa adam idi.
Zaur: "Alya? — deye düşündü. — Axı, Alya onda bilmirdi ki,
bizim uşağımız olacaq. Bu yalan hardan gelibmiş ağlına?"
—Doğrudan, yeni bir şey var? — Bu sualı Medine artıq sırf
qadın marağıyla verirdi.
Zaur qızardı ve bir an ona ele geldi ki, Tehmineymiş onun
esl arvadı, indi Firengizden olacaq uşağı Tehmineye
xeyanetdir.
—Xestexanada da tez-tez seni yadına salırdı... Lap axır
gününecen...
—Ne deyirdi?
Medine gülümsündü:
—Deyirdi ki, Zaur meni satdı onlara.
—Kime onlara?
Medine çiynin çekdi:
—Ne bilim, ele belece deyirdi onlara...
Uşaq yene otağa qayıtdı:
—Mama, haçan gedeceyik bes?
—Bu saat, bu saat, menim göyçek balam.
Dehlize çıxdılar.
Medine:
—Spartak sağ olsun, — dedi, — o qeder kömeyi deyirdi ki,
derman lazım olurdu yerin dibinden tapırdı, hansı hekim lazım
olurdu, öz maşınında getirib aparırdı.
Zaur:
—Ayın neçesinde keçindi? — deye soruşdu.
—14-de...
372
"Hansı ölkedeydik

<< 1 ... 308 309 [310] 311 312 ... 460 >>