çayxanada görünerdi, Bakıda ise axırıncı defe, yalan
olmasın, iyirmi beş il bundan qabaq olmuşdu. Şövqüyle
Bilqeyis evlenende. Bilqeyis Muxtarın birinci arvadından idi.
İkinci arvadından bir oğlu varmış, müharibeden qayıtmayıb.
İndiki arvadından, qırx iki yaşlı Xeyrenseden ise iki qızı ve bir
oğlu var. Rumiyyenin xalaları on yeddi ve on beş yaşlarında,
dayısı on iki yaşında idi... Muxtar uzun-uzadı kebin kağızına
baxdı, gözlerinin işığı çekilmişdi, sanki Fuada ve Bilqeyise
inanmırmış kimi oğlu Maliki çağırtdırdı, iki defe kebin
senedini ona oxutdurdu ve ancaq bundan sonra: "Allah xeyir
versin", — dedi...
389
Kebin kağızı Fuadın pencek çibinde idi... Pasportunun
arasında... Mümkündürmü bele bir seadet, ilahi? Bu menemmi?
Adamın da bexti bele getirermi!.. Amma...
Haradandı bu hiss, lap uşaq yaşlarından ona tanış idi bu
qorxu, bu telaş... her şey yaxşı olanda, işleri düz gelende, nece
deyerler, bexti getirende, hemişe anlaşılmaz qorxu, telaş,
vahime hissi altdan-altdan onun içini gemirerdi... Ne ise baş
vereceyi, ne ise bir uğursuzluğa düçar olacağı, yaşadığı bu xoş
anların, bextiyar saatların ne ilese, dehşetli bir peşmançılıqla,
böhranla, bedbextçilikle evez olunacağı qorxusu... İndi de bu
telaş, anlaşılmaz, sebebi ve sirri bilinmez nigarançılıq
duyğuları Fuadın sevincine qeyri-müeyyen bir acı qatırdı,
seadetin şirin dadına telx bir tem verirdi... Ne üçün, neden?
Hardan idi bu qorxu, neye esaslanırdı bu gizli heyecan? Birden
bir şey oldu? Ne ola biler axı? Sabah toydur, toylarıdır.
Dunyanın heç bir qüvvesi bu toyun qarşısını ala bilmez, bu
nigahı poza bilmez. Çox eceb... Sonra, teyyareyle Moskvaya
uçurlar... Aha, belke o, teyyareden nigarandı? Qeza-filan... yox,
bu daha lap ağ olar ki... Melodrama... heyat melodrama deyil...
Toy eleyesen, yuz adamlıq toy, bütün dem-desgahıyla, sonra da
bele ucuz ölüm?! Amma, bir yana baxanda, melodrama kimi,
mentiq kasadlığı da var bu dünyada... Bezen ecelin ele qeribe,
ele mentiqsiz ve menasız

<< 1 ... 323 324 [325] 326 327 ... 460 >>