gün seni maşına qoymayacam.
En qeribesi, Fuadın sonrakı anlayışlarına göre en dehşetlisi
ise o idi ki, Fuad bele gözlenilmez sert reftar üçün heç bir esas
vermemişdi. Heç bir esas. Heç bir sözüyle, heç bir hereketiyle
qıvırcıqbaşa zerrece toxunmamışdı — dünen mehriban görüşüb
ayrılmışdılar, bu gün seher de eyni mehribanlıqla
görüşmüşdüler. Bes bu qefil cezanın sebebi ne idi? Belke bunu
oğlana evde ata-anası tapşırmışdı. O vaxt bele bir fikir Fuadın
ağlına gelmemişdi, ancaq çox sonralar, hafizesine hemişelik
hekk olunmuş bu epizod haqqında ara-sıra düşünerken, Fuad
yene de bu fikri — yeni ultimatumun sebebini valideynlerin
tekidinde görmek fikrini — redd etmişdi. Çox sonralar, bu
barede fikirleşerken, o, nehayet sebebi derk etmiş ve Fuada ele
gelir ki, tam doğru derk etmişdi. Qıvırcıqbaş oğlanın
gözlenilmez şıltaqlığının birce sebebi vardı: erköyünlük.
Gücünü bilen ve duyan bir şexsin özünden asılı bir varlığı
sındırmaq, mütileşdirmek, alçaltmaq zövqü... Acize zalımlıq.
Elbette, qıvırcıqbaş oğlan ciddi düşünülüb-daşınılmış bir plan
üzre davranmırdı, qarşısına konkret bir meqsed — mehz Fuadı
sındırmaq meqsedi qoymamışdı; bu sövq-tebii bir ehtiras idi ve
melum deyil — sonrakı yetkin heyatında, yaşa dolduqda da
oğlan bu naqis ehtiraslarını yaşatdımı, yaxud butün bunlar ele
uşaqlıq qeddarlığı seviyyesinde eriyib getdi... Her halda o vaxt
qeti sesle beyan olunmuş bu qerar, "seni maşına qoymayacam"
hökmü tam bir soyuqqanlılıqla çatdırılmışdı Fuada ve en
dehşetlisi o idi ki, Fuad bu hökmü tam bir soyuqqanlılıqla
qarşılamaq, eynine almamaq, beş qat artıq biganelik göstermek,
402
özünü sındırmamaq evezine eskik bir yola qedem qoymuşdu,
yalvarıb-yaxarmağa başlamışdı. Elbette ki, açıq-açığına
yalvarmırdı, sebebini öyrenmeye çalışırdı.
—Axı niye axı?
—Ele-bele.
—Niye axı ele-bele?
—İstemirem, ona göre.
—Niye istemirsen axı?
—İstemirem, vessalam...
—Axı, niye axı...
O, yalnız suallar verirdi. Amma "istemirem, vessalam"ın
cavabı

<< 1 ... 335 336 [337] 338 339 ... 460 >>