dedi. — Amma
meni işden xaric eleye bilmediler. Her defe qaydaları
ezberleyirem. Qoy gelsin senin cavan korrektorların. Görek
hansımız yaxşıyıq. Eski elifbanı da bilirem, latını da, indikini
de.
—Yaxşı, a kişi, burax qolumu...
—Yox, dayan, sen cavansan, görmemisen. Kişiler vardı,
kişiler. Kişi deyirem e sene. Kişi. Bax hemin bu yerde Teymur
Mahmudov meni tutdu. Deyir: "Ne olub, Memmed Nesir,
gözüme bir az turş deyirsen?" Dedim: "Yox, sağ oluz,
yaxşıyam". Eh kişiler vardı. Her birisi bir şiri-ner, aslan, bebir.
Zaur qolunu qopardıb götürüldü.
Memmed Nesir onun dalınca baxıb, baxıb, başını buladı.
Öz-özüyle danışa-danışa pillekeni enmeye başladı.
—Deyirem, emim Türkiyeye gedib, menim ne teqsirim?
Niye daş eleyib ayağıma bağlayırsız... Deyirler, yox, ot kökü
üste biter. Deyirem, eşi, o vaxt men uşaqdım. Nikolay vaxtı
çıxıb gedib. Özü de Eliqulu kişi hardan menim köküm oldu?
Üzünü de görmemişem. Deyirler yox ki, yox, yox oğlu yox.
Niye gizletmisen ki, emin xaricdedir? Çıxardırıq seni işden. —
Pillekeni qalxan qızlara salam verdi: — Salameleyküm, xanım
qızlar, her vaxtınız xeyir. — Qızlar pıqqıldayıb gülüşdüler.
Memmed Nesir onlara fikir vermeyib öz-özüne danışmağını
davam etdirdi: — Çıxarırsız çıxarın, neynek. İndi de viqovor
46
verirler ki, içirsen. Eh, mene ne var, bir hesirem, bir Memmed
Nesir. İçirem, neçün ki, lazımdır. Yehya, ay Yehya, men ölüm,
gedek bir nerd ataq.
—Yeke kişisen, get özüne iş tap.
—Ay Cümşüd, sen atovun goru, men ne dedim ki. Deyirem,
gedek nerd ataq, beyem bimerifet söz dedim?
Yehya:
—Memmed Nesir, deyesen, yene o söz, — dedi ve
çırtmayla boğazına vurdu.
—Ay bic xerenge, — deyib Memmed Nesir göz vurdu. —
Memmed Nesiri el içinde xar eleme. Açma sandığı, tökme
pambığı.
Cümşüd:
—Memmed Nesir, şöbe müdirisen, yoxsa idarenin müdiri?
— deye xeber aldı.
—He? Yox, hele redaktoram, ha, ha, ha... Vur bura, men
ölüm. — Memmed Nesir otuz beş il idi bu idarede korrektor
işleyirdi. Amma deyirdi ki, üçüncü qedehden

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 460 >>