adamların ekseriyyetinin ekser
hereketlerinde, sözlerinde, hetta adice diqqet elametlerinde
bele, Rumiyye, hemişe bir temenna görürdü. Bu cehetden
Rumiyye, elbette atasının qızı idi. İnsan münasibetleri yalnız
müeyyen temenna-asılılıq zemininde qurulur — bu, Şövqünün
de möhkem eqidesi idi.
Telefon zeng çaldı.
Rumiyye:
—Buyur, — dedi, — adın çek, qulağın bur.
—Beli. Eşidirem.
—Fuad?
—Menem.
—Salam, Oqtaydır.
407
—Xoş gördük, Oqtay!
—Seninle bir balaca işim var. Görüşe bilerik?
—Bu günler yaman meşğulam, Oqtay. Gelsene bir hefteden
sonra zengleşek.
—Yox, Fuad, vacib işdir. Hökmen bu gün görüşmeliyik.
—Ne tecili meseledir ki bele?
—Fuad Salahlıyla elaqedardır.
Fuad başını qaşıdı.
—Yaxşı. Onda gel bele danışaq, bir saatdan sonra mene işe
zeng ele. İş telefonum var ki sende... Görüm nece eleyirem,
belke arada bir vaxt tapdım. Canımçün heç macalım yoxdur...
—Bilirem, Fuad, amma bu ele işdir ki... Bilirsen de, Salahlı...
—Yaxşı, zeng vurarsan, bir şey fikirleşerik. Di salamat qal!..
Desteyi asdı. Deyesen, Oqtay incidi. İncidise çox nahaq
yere...
Belke Oqtay ele zenn edir ki, Fuad özünü baha satır, dartır
özünü, ya qudurub-eleyib belke... Bir defe zarafata salıb "Day
sen bizleri beyenmezsen, sen yüksek dairelerde oturubdurursanU,
— demişdiU. — Sefehqulu. Fuad, ele axmaq deyil
ki, qudursun ya özün dartsın.
Mesele ondadır ki, Oqtayla Fuad başqa-başqa ritmlerde
yaşayırlar. Ritm uyğunsuzluğu — bax, iş bundadır. İnsanlar
arasında en çox anlaşılmazlıq yaradan, hetta ailede bele en çox
giley-güzar töreden de ele budur — ritm uyğunsuzluğu. Erle
arvadın arasındakı narazılığa da çox vaxt — maddi çetinlikler,
qohumlar, ne bilim medeni seviyyenin bir-birine ten gelmemesi
deyil, mehz ritm uyğunsuzluğu sebeb olur: er bir ritmde, bir
süretle yaşayır, arvad başqa ritmde, başqa süretle... Arvadın,
görürsen uzun-uzadı söhbetlere, aram ünsiyyete, sebirli ve
temkinli hisslere, fikirlere, sakitce düşünüb-daşınmağa vaxtı da
var, hevesi, meyli de...

<< 1 ... 340 341 [342] 343 344 ... 460 >>