matdım-matdım
Qasıma baxsın.
—Qasım, saatın yene yatıb?
—Yatıb, Fuad qedeş... Bilmirem bu niye postoyannı yatır,
yuxusun ala bilmir. Ele qururam, bir az çaq-çuq eleyir bir de
gördün, yallah, başın qoydu balışa, xorna çekdi özüyçün...
Fuad axır vaxtlar çemin tapmışdı bele söhbetin… Qasımın
danışıqlarını eşidir, amma dinlemirdi. Bezen de, lap canı
boğazına yığılanda: "Qurban olasan Şövqüye, yoxsa seni
çoxdan ekmişdim, — deye düşünürdü. — Eybi yox seninle
menim aramda da az qalıb".
Teze yerine Qasımı götürmeyecekdi. Şövqü de gerek day
ondan incimiyeydi. Oranın öz sürücüsü var, özü de pis oğlan
deyil. "Volqa"nı ondan alıb Qasıma vermek, onu Qasımın
"Moskviç"ine keçirtmek olardı, amma yaxşı düşmezdi bu...
Nece baxardılar buna?.. Etrafına öz adamların yığır ve s.
Şövqü de bunu başa düşmelidir mence. Qasım ki bir şey
itirmir. Qalar ele evvelki işinde, ya da axır ki, bağa köçüb
qardaşı Qembere bağban durar. Yaxud qalıb Fuadın yerine
geleni gezdirer. Fuadın yerine gelen. Kim gelecek yerine
Fuadın? Neçe vaxt idi ki, arabir bu barede fikirleşirdi, amma
hele qeti qerara gelmemişdi. Çox götür-qoy edib üç neferin
üstünde dayanmışdı, amma bu üçünden birini seçmeyi
bacarmırdı. Bu haqda etraflı düşünmeye de macalı yox idi.
Hele vaxt var, qoy hele menim öz meselem hell olunsun.
Mesele, şübhesiz hell olunmuşdu, bu gün-sabahlıq idi, nece
deyerler...
—Fuad qedeş, mekteb hazırdır a!.. İki aya tehvil verecekler.
Payızdan burda başlayacaq dersler.
Fuad çevrilib pencereden baxdı, taxta hasar ardından ucalan
üçmertebeli binanın inşaatı, demek olar ki, bitmişdi. Zahiri
tertibat işleri qalırdı. Qasım derinden köks ötürdü ve Fuad başa
412
düşdü ki, yene hemin söhbeti salacaq. Bu söhbeti tezelemeye,
çeyneyib-çeyneyib döne-döne çekib-çevirmeye Fuadın heç bir
hevesi yox idi. Amma, deyesen, bu gün Qasımın da qırımı ayrı
idi — uzun-uzadı söhbetler başlamağa meyli yox idi. Ne eceb
Qasımdan, ne olub ona bu gün bele... heç eyni açılmır. Ne
soruşacaqdı Qasımdan,

<< 1 ... 344 345 [346] 347 348 ... 460 >>