yadına düşmürdü ki, düşmürdü...
Qasım birinci ahının Fuada çatmadığını zenn ederek ikinci
defe daha derinden ötürdü köksünü ve bununla da
kifayetlenmeyib, axır ki, sözünü üreyinde saxlaya bilmedi:
—Allah baisin evin yıxsın, — dedi ve bir qeder sükutdan
sonra elave etdi, — bir adamın ki, ayağı başından böyük ola,
ondan daha ne gözleyirsen — Fuadın qanmadığını görüb,
sözünü xırdaladı — Fuad qedeşin, Qemberin ölmüşüne —
papağı 42 razmer geyir, ayaqqabını 43.
Fuad güldü. Qasımdan herden doğrudan da bameze sözler
çıxırdı. Hem de bu sözün düzünü duymaq üçün gerek Qafur
Ehmedlinin vücudunu tesevvüründe canlandıraydın. Qafurun
başı bedenine göre doğrudan da çox balaca idi. Qasım
Şövqünün yanından gedenden sonra ve Fuadın yanına
gelmemişden qabaq bir müddet Ehmedlinin yanında işlemiş,
onunla yola gede bilmemiş, erizesini verib çıxmışdı. Hemişe bu
hadiseden söz düşende Qembere isnad edib deyerdi: Qember
dedi, Qasım, bizim adımıza, neslimize yaraşmaz ki, sen o cür
müxennet adamın qapısında şoferlik eleyesen. Şövqü de ele o
vaxtlar Fuada demişdi ki, Qasım bir nanecibe rast gelib, yola
gede bilmir onunla, Qasımı işe götür. Qasım Qafur Ehmedliye
şexsi düşmeni kimi baxırdı ve indi Ehmedlinin Fuadın atası
Qurban müellime elediyi pisliyi eşidenden beri ele bir bu
zeminde—Qafur Ehmedliye edavet zemininde — Fuadgilin
ailesine, bu sefer Fuadın atası terefden, bir növ daha da
mehrem olmuşdu. Qasım sövq-tebii bir iftixar hissi de keçirirdi
bu sebebden: meni yola vermeyen adam, hem de gör kimlere
tepik atır — Fuad qedeşin atasına, Şövqü Camaloviçin
qudasına! Qafur Ehmedli rayon maarif şöbesinin müdiri idi ve
413
Qurbanı bir ay bundan qabaq mekteb müdirliyinden onun feal
teşebbüsüyle çıxartmışdılar. Bu gün-sabah tikilib hazır olacaq
bu teze mekteb binasının bünövresini Qurban qoymuşdu. Otuz
ile yaxın müdirlik etdiyi mektebi köhne, darısqal binadan yeni
layiheye esasen tikilmiş teze müasir binaya köçürmek üçün
Qurban deriden-qabıqdan çıxmış, bir neçe il

<< 1 ... 345 346 [347] 348 349 ... 460 >>