bele
sifetinin sapsarı saraldığını duyurdu. Bilqeyis xanım oğlunun
davasını çekmeye gelmişdi. Görünür, Qurban uşağı sinifden
qovubmuş: "Bir de bu halda mektebe gelme, get bu mecnun
zülflerini qırxdır",— deyib. İndi de Bilqeyis xanım bu cümleni
döne-döne tekrar edirdi. "Yaxşı, pis oxuya, decellik ede, siz de
bize, valideynlerine şikayet edesiz, bu başqa mesele. Yoxsa ne
var, ne var, saçı uzundur. Yaxşı, tutalım lap ele saçına göre
zameçani eleyirsiz, bunu yeni teklikde, xelvet yerde demek,
uşağı qandırmaq olmazdı begem... Yoxsa axı yeke oğlandır,
sekkizinci sinifdedir, tay-tuşunun içinde, qız var, oğlan var...
Uşağın da özüne göre samolyubası var axı... Belkem,
qulağınıza ses deyib, belkem adamsız görmüsüz onu... nedir
dünya begem derebeylikdir, onun atası-anası begem ölüb ki,
onunla bu sayaq reftar eleyirsüz... Adıvı da müellim qoymusan
uşaq dünenden gelib yemir, içmir, üzülüb elden gedib..."
Qurban susub durmuşdu, Bilqeyis xanım ele hey üyüdüb
tökürdü... Ancaq Fuad atasının susmasından nigaran idi. O,
atasının bu cür susmasına yaxşı beled idi. — Qurbanın bele
sükutu esebiliyin, gerginliyin son heddidir, indi ne ise olacaq,
ne ise olacaq...
—Vallah, yoldaşım bilse...
416
Qurban bu terefe çevrildi ve Fuad onun sifetini gördü...
—Çıxın bayıra... bu saatca!.. — Fuad bu sözleri eşitmedi
Qurbanın dodaqlarının terpenişinden oxudu ve bu zaman,
Qurban çevrilerken Bilqeyis xanımın oğlunu da gördü —
hemin o sekkizinci sinifde oxuyan oğlanı, ne idi onun adı, ay
allah?
Bilqeyis xanım... Elbette, arvadın da adı, çox güman ki,
Bilqeyis deyildi... Bilqeyis Fuadın rehmetlik qayınanasının
adıdır. Qayınanasının da ki, dünyada gözünün ağı-qarası birce
balası olub, — Rumiyye, Fuadın arvadı Rumiyye, Rima,
Rimiçka. Rima, Rimiçka, Rumiyye de ki, tamam başqa
mektebde oxuyub... Amma... Amma hafize sandığında hemin
qadın nedense Fuadın çox iller sonra tanış ve daha sonralar da
qohum olduğu Bilqeyis xanımla eynileşirdi. Niye? Kim bilir?
Belke zahiri

<< 1 ... 348 349 [350] 351 352 ... 460 >>