sonra oluram
redaktor, beşinciden sonra şöbe müdiri, yeddinciden sonra
idarenin müdiri. Sonra daha hesabı itirirem. Ancaq bir vaxt
görürem ki, zamministrem. Sonra ministr. Sonra Hindistan
padşahı. Sonra allah...
—Demeli, redaktorsan? Ne eceb bes, bele az vurmusan. Bu
gün ki, şenbedir. Esl meqamdır.
—Ay Cümşüd, belke gedek bir nerd ataq?
—Sabah, Memmed Nesir, sabah.
Yehyayla Cümşüd yarımçıq qalmış söhbetlerini davam
etdire-etdire pillekenle düşmeye başladılar.
—Beli, indi Nemet olub gülmeşeker. Getme gözümden,
gederem özümden.
—Eşi, dünen Dadaşla xosunlaşırdılar, men bildim ki, işin
içinde iş var.
Memmed Nesir:
—Sabah bazardır, — deye onların dalınca qışqırdı, amma
47
cavab almadı. Zümzüme eleye-eleye dehlizle getdi:
—Bilsen ne qeder, sevgili canan, can alansan.
—Xeyir ola, Memmed Nesir, yene segah deyirsen?
Az qala makinaçı Tavusla toqquşdu.
Memmed Nesir:
—Segah deyil, qızım, dilkeşdir, — dedi ve sonra elave etdi,
— ay seni xoş gördük, ehvali-şerif?
—Sağ ol, duaçıyam.
—Çoxdandır gözüme deymirsen?
—Rayona getmişdim. Anama deymeye. Bizim tereflerde
olmamısan ki? Bir gözel, sefalı yerlerdir, iki göz isteyir
tamaşasına. Bu seferimden çox razı qaldım.
Memmed Nesir.
—En yaxşı sefer... — deye söze başladı.
—Bilirem ne deyeceksen. — Tavus onun sözünü ağzında
qoydu, — en yaxşı sefer şerab kuzesinin boğazından dibine
sefer etmekdir. Yüz defe eşitmişem.
—Ay sağ ol. Bu yolu ki, keçirsen, çatırsan şüşenin dibine,
düşürsen cennete. Beli, huriler, qılmanlar, melaikeler... Özleri
de qelet eleyirler, cennetde "suxoy zakon"zad yoxdur. İçki bax
buracan — elini hulqumuna direynb ele bil mişarladı. — Beli,
iki saat, üç saat olursan Cennetqradda. Yanında da senin kimi
bir canalan canan. Bax, bir var can, bir var canan, bir de var
canalan...
Tavus:
—Ala ey, — deye iki elini çetir kimi Memmed Nesirin
başına tutdu, — etin tökülsün, kişi, etimizi tökdün.
—He, cennetde ki bir az cövlan eleyirsen o yan-bu yana,
sonra uzadırlar seni xereye, yeni

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 460 >>