ki, çarpayının üstüne,
getirirler obratnı geri. Ayılıb görürsen beli, yene öz
otağındasan ki, varsan, hemin-zemin, Memmed Emin.
Tavus çıxıb getmişdi.
Memmed Nesir onun dalınca baxıb:
—Qudurasan qurbağa, — dedi, — bizim rayon, sizin
48
rayon... Merdan kişi düz deyirdi ki, bu bakılılar, qarabağlılar,
qazaxlılar, ne bilim genceliler, göyçaylılar, naxçıvanlılar içinde
azerbaycanlı olmaq çox çetin meseledir.
Memmed Nesir belini büküb dehlizle yolunu davam
etdirirdi. Eve geden işçilere kamal-edeble: "Salameleyküm, her
vaxtınız xeyir, xoş getdiniz, sağ olun, güle-güle" deyirdi.
Hemişe aşağı baxdığındanmı beli bükülmüşdü, ya beli
bükülü olduğundanmı hemişe aşağı baxırdı?
Dadaşgilin qapısına çatdı. Qapını ele açırdı, ele bil qapıdan
üzr isteyirdi ki, bağışla seni açıram. Qapını açıb yan-böyürü,
barmaqlarının ucunda, telesik içeri şütüyürdü.
Dadaşgilin otağına ele girdi ki, ele bil otaqda yatan, ya xeste
var.
Dadaş kağız-kuğazını iri şişman portfeline yığışdırırdı.
Portfel ele yekeqarın idi ki, bura lap adamı da yerleşdirmek
olardı.
Tehmine siyirtmesinden balaca güzgüsünü çıxarıb
dodaqlarını boyayır, sonra diliyle boyanı yalayırdı.
Qurban başını aşağı sallayıb ne ise yazırdı.
Memmed Nesir:
—Salameleyküm, — dedi, — xanım qız, seni görmemişem.
Tehmine güzgüsünü sumkaya qoyub:
—Salam, Memmed Nesir, — dedi.
Dadaş:
—Nedi, Memmed Nesir, sözlü adama oxşayırsan? — dedi.
Memmed Nesir dırnaqlarını çeyneye-çeyneye:
— Deyirem, belke bir ataydıq... — dedi.
—Canımçün telesirem, yoxsa memnuniyyetle, — mixeyi,
zehmli portfelini eline götürdü. Ötkem sesle: "Di salamat
qalın" — dedi.
Dadaşın enli küreyi bir anlığa qapını tamam tutdu.
Memmed Nesir üzünü bu küreye tutub:
—Sağ oluz, güle-güle, — dedi, bir-iki defe başını eyib
kürekle vidalaşdı, beli daha da büküldü, yarıqat oldu, — sağ
49
oluz, xanım qız, sen de xoş getdin.
Qapı örtüldü. Dadaşın ağır addımlarının sesi gelirdi: ele bil
dehlizde bir cüt ütü yeriyirdi. Bu sese Tehminenin

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 460 >>