onlar!.. Qaldıq uşaq-muşaq
elinde. İndi her yerinden duran...
—Bes düzdür ki, bu Dadaş Teymur Mahmudovdan material
verib?
Memmed Nesir çiyinlerini çekdi:
—Eşi, gedek bir nerd ataq da...
—Demeli, Dadaşı işe sen düzeltmisen. Kuryerlikden
başlayıb gör hara qalxıb!
—He, o vaxt yaman leng idi. Ele hey qışqırırdılar: ay Dadaş,
di tez ol, terpen. Elli-ayaqlı ol bir az. Şer de qoşmuşdular: ay
Dadaş, başıva daş, terpenme bele yavaş. İndi gör kimdir!
Qurban:
—Müdirin sağ eli, — dedi, — sözü qılınc kimi keçir.
Kesdiyi başa sual yoxdur. Amma insafen seni hemişe müdafie
eleyir. O sefer töhmet vermek isteyirdiler, qoymadı.
Memmed Nesir:
—Çox sağ olsun, — dedi. — Men ki, ondan bir pislik
görmemişem, ancaq yaxşılıqdan başqa. Adamın allahı var. Eşi,
kişisen, dur gedek bir nerd ataq.
—Yox, gerek eve qaçam. Beş deqiqe gec gelsem, arvad
günümü göy esgiye bürüyecek. Sen bele-bele şeyleri
bilmezsen, Memmed Nesir, sene ne var ki, subay adamsan...
51
—Subaylıq sultanlıqdır. Bir hesirem, bir de Memmed Nesir.
Otaqdan çıxdı. Otaqların çoxu boşalmışdı. Sefder dayı
demir qapısını qıfıllayıb pillekene teref yollandı. O hemişe işe
hamıdan tez gelib hamıdan gec gederdi.
Memmed Nesir:
—Sefder, — dedi, — bir nerdle necesen?
Sefder dayı fikirli ve dalğın görünürdü. Sesi eşidib diksindi,
başını qaldırdı. Ele bil Memmed Nesiri evvelce tanımadı, ele
bil onu ilk defe görürdü. Eyneyini çıxarıb nefesini şüşeye
verdi, sonra desmalla sildi.
—Ey, ay Nesir, — dedi, — men ne hayda, sen ne hayda!
İki ay bundan qabaq Sefder dayının arvadı rehmete
getmişdi.
Memmed Nesir:
—Ay Sefder, — dedi, — vallah, bu dünya bir yer deyil. Bir
başım açılmır, bir macal eleye bilmirem ki, gedib özümü
öldürüm.
Sefder:
—Özünü niye artıq zehmete salırsan, ecel onsuz da özü
gelib seni tapacaq.
Memmed Nesir pıçıltıya keçdi:
—Sefder, deyirler Dadaş Teymur Mahmudovdan danos
yazıbmış, he?
Sefder dayı arı qovurmuş kimi desmalını yelledi:
—Memmed Nesir, sen ölenlerinin goru, xatovu

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 460 >>