çertyojları,
kitablarıyla, resmleriyle dolu idi, o biri otaqda gips, palçıq,
ağac parçaları, hazır ve yarımçıq heykeller, büstler, müxtelif
kompozisiya maketleri düzülmüşdü. Hetta bayır qapılarının
çölünde, menzillerinin qabağındakı pilleken meydançasında da
iri bir ağac kötüyü, xerekde palçıq qoyulmuşdu — menzillerine
sığışmamışdı bunlar, qonşuların deyinmesine baxmayaraq bura
çıxarmışdılar. Oqtayla Balaca Fuad onlara qonaq gelende,
Solmaz ellerinin gipsini, palçığını eteyine siler, amma silenden
sonra da el vermezdi, "bağışlayın, ellerim bir az çirkdir"
deyerdi. Melum deyildi ki, bele olan suretde, madam ki, el
uzatmayacaqdı, daha eteyine niye silirdi barmaqlarını... Böyük
Fuad onlara müxtelif albomlar göstererdi, mütleq
qaytaracaqlarını ved alıb oxumağa cürbecür tapılmayan
kitablar vererdi, bezen hetta haradansa, köhne şifonerin hansı
yuxarı gözündense konyak çıxarırdı, bir-iki qedeh vururdular
da...
Evlerinde hemişe musiqi seslenerdi. Patefonu iki otağın
arasındakı açıq qapının ağzında qoyardılar, musiqi her iki
otaqda eşidilerdi — her ikisi musiqi sedalarının müşayietile
işlemeye verdiş elemişdi. Esasen, Baxın ve Motsartın eserlerini
dinlerdiler, bir de köhne xanendeleri — Cabbar Qaryağdını,
Seyid Şuşinskini, Zülfünü — bu vallar Solmazın atasından,
şuşalı Selimbeyden qalmışdı...
Fuad Salahlı mühazirelerinde ne qeder parlaq belağete malik
olsa da adi heyatda az danışan, qaradinmez bir adam idi.
Amma bezen musiqinin, konyakın tesirinden cuşa gelerdi, dil
boğaza qoymazdı ve o zaman, düzdür çox nadir hallarda olurdu
bu, haradansa, şifonerin altından boruşeklinde bükülmüş,
saralıb-solmuş iri "Aleksandr kağızlarını" çıxardardı, hele
449
davadan qabaq çekdiyi ve heç bir vaxt heyata keçmemiş
layihelerini, müxtelif binaların çertyojlarını gösterirdi. Bu
layiheler o illerde tikilen binaların heç birine oxşamazdı. İndi
neçe il sonra da Fuad, Balaca Fuad herden bir o layiheleri
xatırlayır, bezen hetta yuxusunda da görür ve düşünürdü

<< 1 ... 379 380 [381] 382 383 ... 460 >>