olmuşdu ve onun bu iqlimde terbiyelenmiş zövqü o illerde
Bakıda ucaldılan bezek-düzekli torta benzeyen binaları qebul
ede bilmezdi. Telebe elmi cemiyyetinde meruzesinde de mehz
bunu demişdi ve bura toplaşmış telebelerin gurultulu alqışları
altında Şövqü Şefizadenin bir neçe eserini de tenqid etmişdi.
Fuad Salahlı bu meruzeyle ilk defe burada, Balaca Fuadın
çıxışı esnasında tanış olmuşdu. Amma meseleni ele şişirtdiler,
ele böyütdüler ki!..
Dekan Zülfüqarov Qurban kişinin yerlisiydi, kendde dede-
babadan qonşu olmuşdular, burada, Bakıda da bir-iki defe
Fuadgilin evlerinde olmuş, Çerkez arvadın pürreng çayına
"beh, beh" demişdi. Dekan Zülfüqarov hemişe Balaca Fuada
"he, eloğlum" deyerdi, Qurbanı soraqlaşardı: "kişinin ehvali-
şerifi necedir? — sonra hemişe elave ederdi: ondan muğayat ol
ha, menim ellim canlara deyen oğlandır"...
Başı ne qeder qarışıq olsa da, Balaca Fuadı görende dekan
Zülfüqarov hemişe dişlerini ağardırdı. Fuadın yadına düşdü ki,
doğrudur, Zülfüqarov hemişe onu görende irişerdi, amma
"dişlerini ağardardı" demek düz olmaz, dişleri heç vaxt ağara
bilmezdi, dişleri sapsarı, dişlerinin dibleri ise hemişe qırmızı
olardı, bilmirem ne sebebden hemişe dekan Zülfüqarovun
qabaq dişlerinin dibi qanamış olardı, damağından dişlerine qan
sızardı ve odur ki, dekan dodaqlarını çırmalayanda dişleri de
qarışıq bir rengde — sarı, çehrayı rengde görünerdi. Hemişe
Balaca Fuadı xoş bir sözle dindirerdi: "He, balaca kişi, xeyir
ola, qaşqabağın yernen gedir. O cür kişinin balası gerek hemişe
başını şax tuta"... "Ee, ay allahsız, yene qan elemisen, deyirler,
kurs işin qiyamet çıxıb..." "Eloğlu, gelsene seni bir Tiflise
gönderek, gedesen telebe konfransına, he?"
Balaca Fuadın meruzesinden iki gün sonra, onu dekanın
451
yanına çağırdılar. Ele leksiyadan çıxartdılar, dekanın katibesi
geldi, müellimden izin istedi — Mehdiyevi tecili yoldaş
Zülfüqarovun yanına çağırırlar, — dedi.
Fuad dekanı tanımadı.
Hemişe gülerüzlü, şirindilli Zülfüqarovun

<< 1 ... 381 382 [383] 384 385 ... 460 >>