toxam.
Bilqeyis xanım otaqdan çıxdı, onlar ikisi qaldı ve Şövqü
çaydan qurtum-qurtum içerek söze başladı:
—Bu meseleni men bu gün eşitdim, daha doğrusu, bu gün
eşitdim ki, seni bir balaca incidibler. O saatca durub geldim
instituta. Gören, bu uşaq neyleyib ki, bunlar bele bir-birine
deyibler. Xahiş eledim getirdiler mene meruzeni, oxudum ve
rektorunuza dedim ki, bu telebeni tenbeh elemek yox,
mükafatlandırmaq lazımdır. Çoxdu meger bele derrakeli,
savadlı, müasir zövqlü cavanlarımız ki, onların da başından
vuraq? Yox, adamın allahı var, rektorunuz ağıllı oğlandır, özü
burda olsaydı qoymazdı, o balacalardır canfeşanlıq edenler, o
dekanınızdır nedir, sir-sifetinden yaltaqlıq yağır. Elelerinden
özünü qoru, bala, pambıqla baş keserler, men belelerinin
tumuna yaxşı beledem. İç çayını, soyutma.
Fuad eşidib inanmırdı, matı-qutu qurumuşdu, ağzını açıb
455
kelme kese bilmirdi. Şövqü:
—Fuad, bala, — deye sözüne davam eledi, — senin meruzenin
her fikrine, her cümlesine iki elimle qol çekirem. Meni de bir
balaca tenqid elemisen, lap bele düz elemisen, yerinde elemisen.
Biz de burda, ponimayeş li malenğkiy kulğt v oblasti arxitekturı
yaradırıq: Şövqü Şefizadenin tenqid elemek yasaq imiş. Ne olub
balam, Şövqü Şefizade göyden qızıl zembille düşüb, allahdır,
peyğemberdir, nedir, yeni heç nöqsanı ola bilmez Şövqü
Şefizadenin? Fuad, menim oğlum yoxdur, birce qızımın canına
and içirem, bir sene deyirem bunu: tikdiyim binaların doxsan
faiziyçün utanıb xecalet çekirem...
Fuad:
—Yox, ele niye deyirsiz, Ermenikenddeki fabrika... — deye
söze başladı, Şövqü onun sözünü ağzında qoydu:
—Bilirem, — dedi. — O işden imtina etmirem, otuzuncu
illerde tikmişem onu. Konstruktivizm dövrüydü onda. Bir de
Bayılda mekteb, yadındadır? Vessalam. Amma qalanlar... bax
indi bu oturduğumuz ev var ha, imkanım olsa, dinamit qoyub
partladardım vallahi!.. Neyleyesen, telebat ele idi, zövq ele
idi... Deyirdiler gerek vağzal keçmiş padşah saraylarını kölgede
buraxsın

<< 1 ... 385 386 [387] 388 389 ... 460 >>