etmeyeydik, ne bileydiz ki, öz adımı da böyrünüze
qoşacam? İndi meni kenar elemek de yaxşı düşmez, amma
menim adımı öz aranızda görmek de üreyinden deyil... axı heç
kim bilmese de siz ki bileceksiniz — Fuad — yeni hansı
Fuaddır bu!
—Sene ne olub, Fuad? Bu ne qeribe söhbetdir bele?
—Niye ki, men açıq danışmağı sevirem, herden-birden. Çox
vaxt açıq söhbete macalım olmur, ele esline baxsan indi de
yoxdur, amma rus demişken, "radi sportivnoqo interesa",
462
menimçün maraqlıdır: demeli, elan vermeye kömek lazım
olanda Fuad Mehdiyev yaxşıdır, amma adının sizinle yanyanaşı
çekilmesine layiq deyil...
—İndi bir yaxşılıq eledin, o saat gerek başımıza qaxıb
burnumuzdan tökesen?
—Yox, niye ki. İntehası senin hereketinden bele çıxır ki...
—Yaxşı... — Oqtay ele bil birden qarara geldi — indi ki,
açıq danışmaq isteyirsen, men de açıq danışaram. Mesele onda
deyil ki, senin adın bizim siyahıya layiq deyil. Özün de bilirsen
ki, bu ebleh söhbet olardı. Mesele ondadır ki, Fuad Salahlının
ailesine verilen başsağlığında senin adının düşmesi... nece
deyim... münasib deyil.
—Niye?
—Özün bilirsen niye... Bütün o ehvalatlar yadından çıxıb?
—Ay sağ ol, aton rehmetlik! Mene de ele bunu bilmek
lazım idi. O, ehvalatlardan iyirmi üç il keçir. En ağır cinayeti
de müddetin uzaqlığına göre bağışlayırlar. Siz, sen ve senin
dostların ise hele de bu kini üreyinizde saxlayırsız! Halbuki
menim heç bir cinayetim-zadım da olmamışdı. Ele Fuad
Salahlı rehmetlik özü de ömrünün axırınacan menimle
barışmadı ve bu dünyadan da mene olan edavetini apardı.
Amma men ona hörmet edirdim, edirem ve edecem xatiresine...
İndi Oqtay, sen, menim mekteb yoldaşım, sen de görüm, yeni
doğrudan da bu fikirdesen ki, o vaxt Salahlını menim üstümde
çıxartmışdılar institutdan...
—Ne bilim, Fuad, amma her halda o vaxt hamıda bele fikir
oyanmışdı ki, onu sen satmısan Şövqüye?
—Şövqüyle qohum olacağım o vaxt menim heç yuxuma da
girmezdi. Doğrudur, meni institutdan çıxartdırmağa Şövqü
qoymadı,

<< 1 ... 391 392 [393] 394 395 ... 460 >>