kstati o vaxt Fuad Salahlı hardaydı?
—Yalan deme! Fuad o günler sene kömek elemek üçün
deriden, qabıqdan çıxırdı, döymediyi qapı qalmamışdı, indi
neylesin ki, gücü çatmadı. Yalnız Şövqünün ve Şövqü
kimilerin gücü çatardı bu işe.
463
Fuad:
—Ne ise, keçene güzeşt deyerler, — dedi — amma bu
meseleni birdefelik gelin ayırd edek: men heç vaxt heç kesi
satıb-elememişem. Düzdür, o vaxt Şövqü meni evine çağırdı,
soruşdu, men de dedim ki, Fuad Salahlının meruzemin umumi
ruhundan xeberi var idi. Bu meger sirr idi? Meger Fuad Salahlı
onda, ya sonralar kimdense gizledirdi Şövqüye olan
münasibetini? Hamı bilirdi ki, Şövqünü görmeye gözü
yoxdur...
—Mesele onda deyil, Fuad. Mesele tamam başqa şeydedir.
Sen axı bilirsen ki, Salahlı sene ve mene neçe münasibet
besleyirdi. Övladı yox idi, ona göremi, ya başqa sebebdenmi
bizi oğlu bilirdi, ardıcılları bilirdi, seni menden de artıq
isteyirdi... Nedense beynine batırmışdı ki, özünün eleye
bilmediklerini, heyata keçmemiş planları, layiheleri biz yerine
yetireceyik ve birinci növbede de sen, mehz sen!.. Amma sen...
onu institutdan çıxardandan sonra, kim çıxartdırdı, ne yolla,
nece, bunda işim yox, amma Salahlı institutdan qovulandan
sonra sen birce defe de onun qapısını açmadın; o vaxt berk
Şövqüyle cur olmuşdun... Şövqügile gedib-gelenden beri birce
defe de olsun Fuada yaxınlıq göstermedin, ele bil heç o adda
adam tanımırsan. Fuadı bu bilirsen nece yandırırdı. Heç cür
beynine sığışdıra bilmirdi ki, insan birden-bire bele dönük çıxa
biler, bütün o söhbetlerimizi, birge arzularımızı, mübahise ve
müzakirelerimizi, her şeyi, her şeyi tapdalayar. Bezen geceler
mübahisemiz uzananda Solmaz bize kartof qızardardı,
yadında... bir defe pulumuz yox idi, yadında, Fuadın ad
günüydü, olan-qalan qepik-quruşumuzu verib araq almışdıq,
Fuadgilde de yalnız birce dene, birce dene lumu qalmışdı,
lumunu da yeyib qurtardıq, sonra araq içib lumu qabıqlarını
zakuska eleyirdik, yadında? — Oqtay adda-budda danışırdı,
amma

<< 1 ... 392 393 [394] 395 396 ... 460 >>