deyibler ki, felek meni dostlarımdan
qorusun, düşmenlerin öhdesinden birteher gelerem. Doğrudan
da düşmenin münasibeti aydındır: düşmen düşmendir. Düşmen
dönük çıxa bilmez, üz döndere bilmez, etibarsızlıq elemez. Axı
düşmene etibarın yoxdur ki, xainliyinde de sarsılasan. Dönük
çıxmaq, üz döndermek, etibarsızlıq — dostların imtiyazıdır.
"Dost-dost" deyirsen Sultan Asef, Cahangir hardan senin
dostun oldu? Salam, eleyksalam, vessalam. Ümumiyyetle,
vardırmı senin dostun? Oqtay haqqında müeyyen menada
demek olardı bu sözü, amma bu dostluq da iyirmi ilin
arxasında qalmışdı, bu iller uçurumunun dibinde o qeder
hadiseler, itkiler, qazanclar olmuşdu ki... yaxşı, dostluqları
özlerine qalsın, amma bele ürekbulandıran atmacalar, iyneler,
tikanlar neye göredir axı?.. Fuad bütun bunlara neyle esas
vermişdi... Ne teqsiri, ne günahı vardı onların qarşısında. Belke
günahı bir bu imiş ki, onların heç birinin axırı — bu, ya diger
sebebden bir yana çıxmadı. Telebelik heyatları bir başlamışdı,
ilk addımlarını birge atmışdılar, nece deyerler, startda
hamısının imkanları eyni idi. Fuadın teqsiriydi ki, o heyatda
daha çox qazanmışdı, Oqtay ve Oqtaykimiler ise yalnız ve
467
yalnız öz prinsipleri üzerinde ese-ese qalmışdılar... Hem de
melum deyil, eger sanballı bir qazancın hesabına bu
prinsiplerinden keçmeli olsaydılar keçerdiler, yoxsa yox. "Biz
satılmırıq!" Belke ona göre ki, alan yoxdur, dostlarım, he?
Prinsip — işdir — tikilmiş bina, salınmış massiv, nimdaş
binalardan azad olub açılmış meydan... Onlar elbette, Fuada
bağışlaya bilmezdiler ki, Fuadın bu şeherde hemişelik izi
qalacaqdır — neçe-neçe bina, prospekt, yaşayış rayonu... Öz
alemlerinde onlar yeqin ele düşünürdüler ki, Fuadın
planlaşdırdığı mehelleleri daha yaxşı planlaşdıra bilerdilar,
saldığı küçeleri, tikdiyi binaları daha uğurlu yarada bilerdiler.
Amma ede bilmirdiler, ona göre de içlerini yeye-yeye
qalmışdılar. Yeqin dalınca küncde-bucaqda qeybet de qırırdılar
ki, "Fuadın bexti Şövqüyle

<< 1 ... 395 396 [397] 398 399 ... 460 >>