növbede dayanmış çil-çil köynek oğlanın
nezerinden yayınmadı.
—E kişi, bes deyirdin "Futbol" yoxdur? Demeli, daşbaşçün
saxlamısanmış. Barı saç-saqqalından utan!
Salman kişi partladı:
—Ağzını dağıtma, qırışmal! Daşbaşı atan eleyir. Bu yoldaş
9
abuneçi yazılıb. Abuneçini qoyub sene vereceyem?
Nemet aralanıb gede-gede Salman kişinin sesini eşidirdi.
—Sen de zehmet çekib vaxtında yazılaydın.
—Abuneçi burdan niye gelib alır? — Oğlan son zeif bir
cehd de etdi. — Evine yazdırar da...
—Kefi bele isteyir. Burda yeni senlik bir iş var?
Salman kişi ele böyük bir canfeşanlıqla ağın qara olduğunu
isbat edirdi ki, çil-çil köynek oğlan teslim bayrağını qaldırdı:
—Yaxşı, nöş dava eleyirsen? Bir sözdü dedim, dememiş
olum, bağışla.
Nemet dodaqaltı qımışa-qımışa bağa girdi. Boş skamyada
eyleşdi. "Yox, deyesen bu gün pis başlamayıb... qeribe yuxu.
Dadlı seher yemeyi. Etirli filtr. İki "Futbol" qezeti".
Güneşli ilıq gündü. Ağ seyrek buludlar peren-peren olub
göye dağılmışdı. "Bele günde hemişe adamın ovqatı xoş olur".
Amma ovqatının xoş olmasının ayrı, daha vacib sebebi de
vardı: Dadaş kişi sözünün üstünden qaçmasa...
Qezeti açıb baxmağa başladı. SSRİ ve İrlandiya seçme
komandalarının sabahkı oyunu haqqında yazılar derc
olunmuşdu. Meşqçilerin beyanatları, komandaların heyeti,
gümanlar, ferziyyeler...
—Sabahın xeyir, Nemet, işe getmirsen?
Narın etir iyi Nemetin burnunu çaldı. Başını qaldırıb
Tehmineni gördü.
—İndi geleceyem. Hazırlıqlı gelmek isteyirem. — Elindeki
qezeti gösterdi. —İsteyirem futbol yeniliklerinden evvelce
özüm agah olum.
Tehmine:
—Görek axırı bu futbol sizin başınıza ne oyun açır, — dedi
ve gülümsündü. Ağappaq, xırda ten-beraber dişleri vardı.
Qarğıdalı deneleri kimi bir boyda ve narın.
Qırmızı baharı paltarının qolları kesik idi. Yaxasından
eteyinecen bir düzüm düyme cergelenmişdi.
—Yaxşı, helelik, — deye el eledi, uzaqlaşıb getdi.
10
Nedense Nemet Tehmineni üreyinde hemişe Kaman-qız
çağırırdı.
"Kaman-qız!" Özüne

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 460 >>