TEYMUR MAhMUDOVA
MEKTUBU
Moskva
Dobrolyubov küçesi, 11-ci ev, menzil 7.
Hörmetli ve eziz professor! Ateşin salamlar. Cürbecür işler
adamın başını ele qarışdırır ki, heç bir macal tapıb Size
mektub yaza bilmirem. Nehayet, bu gün, şenbe günü öz-özüme
dedim ki, daha ne cür olursa-olsun, gerek vaxt tapıb Size biriki
kelme yazam. Mektub yazmıramsa, bu o demek deyil ki,
Sizden xebersizem. Moskvadan gelen tanış-bilişden hemişe Sizi
soruşuram. Sehhetinizin, kef-ehvalınızın sağlam ve gümrah
olduğunu eşidib çox sevinirem. Tez-tez merkezi metbuatda
imzanızı görende üreyim dağa dönür. Professor, siz belke heç
özünüz de tesevvür ede bilmirsiniz ki, sizin adınız, işiniz,
taleyiniz, ömrünüz bizim nesil üçün ne demekdir. Men hemişe
esl sovet adamı, yüksek ülvi bir humanist, bütün çetinliklerden
merd-merdane ve açıq alınla çıxan bir adamı tesevvür etmek
isteyende mehz Sizi düşünürem. Sizin nece ağır illerden çıxıb,
haqsız ittihamlara meruz qalıb sarsılmaz inam ve etiqadla,
yeniden qurub yaradan insanların içinde bele leyaqetli yer
tutmağınız yalnız cavan nesle deyil, ele bizim yaşlı neslimize de
ibret dersidir. Doğrudan bezen ele adamlara rast gelirsen ki,
kiçicik bir haqsızlığı, ya kesiri görüb laqeydleşir, yorulur,
yaxasını kenara çekir, heç neye qarışmır, başını girleyir.
"Deyme mene, deymerem sene, ya azacıq aşım, ağrımaz
başım". Siz ise bütün keşmekeşlerden sonra yene de evvelki
hünerle, cavanlıq hevesiyle, genclik ehtirasıyla işleyir, çalışır,
yaradır, xalqımıza, milletimize xeyir verirsiniz. Eziz Teymur
müellim, bu temteraqlı ve pafoslu sözler üçün meni bağışlayın.
Ancaq inanın ki, bu sözler ürekden gelir, qelbimin en deruni,
54
en semimi hisselerini ifade edir.
Eziz professor, keçen yay söz verdiniz gelmediniz, heç
olmasa bu il sözünüzün üstünde durun. Universitetde
dersleriniz qurtaran kimi istirahete bura gelin, nece deyerler,
doğma Veten torpağı yolunuzu gözleyir. Gedek bir emelli-başlı
Azerbaycanı gezek. Qalxaq Göy göle. Özüm öz

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 460 >>