bilmedi... Elbette,
Rumiyyeyle danışmağa ne cür olsa vaxt tapardı, amma
qorxurdu ki, Rumiyye hengame qaldıra, eksine Çerkezi borclu
çıxarda, Fuadın özüyle de dava-dalaş, umu-küsü başlaya...
Bütün bunlara ise Fuadın ne hevesi, ne hövselesi, ne de macalı
vardı...
Qasım:
—Bax, odey o binanı da Şövqü Camaloviç tikib, hemi? —
deye xeber aldı. Fuad tesdiq eledi ve Qasım: — Maşallah,
kelledir ha! — dedi. — He, Fuad qedeş, yaman kelledir?
Fuad yene başıyla tesdiq eledi ki, he, doğrudan da yaman
kelledir...
Qasım:
—Şövqü Camaloviçin tayı-beraberi yoxdur,—dedi. —
Böyükle böyükdür, kiçikle kiçik... Bax, menim beş balam var,
allaha and olsun, özüm bezen adlarını çaşbaş salıram, amma
Şövqü Camaloviç, Fuad qedeşin, Qemberin ölmüşüne,
hamısının birce-birce adını bilir, her meni görende evvelce
473
uşaqların anasını soruşur: — Qızxanım bacı neçedir, sonra da
birbir uşaqların hamısını — Memmedeli, Zakir, Zefer, Seide,
İsmixan. — Meettel qalasıdır, vallah, bu yaşda bele hafizen
olsun. Tfu, tfu, göz deymesin! Allah onu bizim başımızdan
eskik elemesin. Bax, idarede de beleydi, o vaxt men onunla
işleyen vaxtlar işçilerin hamısının birce-birce adını bilerdi,
hamısıynan hal—ehval tutardı.
Şeherden çıxıb Balaxanı şosesiyle gedirdilar.
—Fuad qedeş, danışırlar ki, Şövqü Camaloviçe Moskvada
böyük vezife teklif eleyibler — cemi arxitektorların böyüyü,
razı olmayıb, deyib men bütün Bakını tikib qurtarmayınca,
burdan heç hara ayaq basan deyilem. Deyirler, guya Şövqü
Camaloviç ehd eleyib ki, Bakını gerek Parije çatdıram, sonra
ölem... Yeni Parij, doğrudan bele gözeldir, he, Fuad qedeş, sen
ki olmusan orda?
—Gözeldir...
—Yeni Bakıdan da gözeldir?
—Her şeherin öz gözelliyi var, — deye Fuad dolayı cavab
verdi.
—Orası eledir, elbette... Amma malades Şövqü Camaloviç,
kişi adamdır... Moskvada o cür vezifeden boyun qaçırdasan?!.
Yeni ele bizim Qemberin tayıdır da... Qemberi de Leninqrada
aparırdılar, universitete. Getmedi ki... bu ölsün...
Fuad: "Şifahi xalq

<< 1 ... 401 402 [403] 404 405 ... 460 >>