görende bu ikisinin gelecek
ayrılığı, Fuadla Rumiyyenin nigahları, Bilqeyisin ölümü,
Pervizin, Ceyhunun doğulması — her şey, her şey artıq
mövcud idi, haradasa dayanıb onları gözleyirdi, gözleyirdi ki,
müeyyen aylar, iller mesafesi keçilenden sonra bütün bu
hadiseler indileşsinler...
...Ve bu gözlenilmez gelecek o geceyarı bir an içinde veyh
kimi qefilden Fuada açılmışdı — ayrı heç kesin xeberi yoxdu
bu gelecekden — ne Bilqeyis xanımın, ne Ovçunun, ne
Rumiyyenin... heç kesin... Birce Fuaddan başqa. Belke bir de
Şövqüden başqa...
479
Sekkizinci fesil
Rumiyyenin ad gününü bilirdi. Şövqünün divardan asdığı iri
teqvimde üç gün qırmızı flamasterle dairelenmişdi — özünün,
Bilqeyisin ve Rumiyyenin ad günleri. Rumiyyenin institutdakı
ders cedvelini de bilirdi. Hemin gün saat 11-de gedecekdi
derse. Fuad bazara gedib çox iri bir deste bağlatdırdı — qırmızı
qladioluslar. İndi de bunu yadına salanda qulağının dibinecen
qızarır — pulu Asyadan almışdı; elbette, başqa bir behaneyle.
Onun yarısında Şövqügilin evlerinin yanındakı avtomatdan
zeng eledi, telefona Rumiyye özü çıxdı.
—Rumiyye xanım, sizi ürekden tebrik edirem!
—Sağ olun, kimdir ki?
—Fuaddır.
—Aa, Fuad...
Fuad:
—Çox xahiş edirem iki deqiqeden sonra qapını açıb liftin
qabağına gelesiz.
—Liftin qabağına? — Rumiyye teeccüblendi. — Niye?
—Çox rica edirem, — deye Fuad tekrar etdi. — İki
deqiqeden sonra.
Desteyi asdı binaya girdi. Diqqetle dinlemeye başladı.
Üçüncü mertebede açılan qapı sesini eşidende gül karzinkasını
liftin içine qoydu, özü çıxdı ve çölden elini uzadıb üçüncü
mertebenin düymesini basdı. Liftin qapısı bağlandı, lift yuxarı
herekete başladı. Fuad bilirdi ki, lift üçüncü mertebeye çatacaq,
qapısı açılacaq ve Rumiyye boş adamsız liftin içinde ona
teqdim olunan qladioluslar destesini görecekdi.
Elbette, Fuad qalxıb gülleri özü de teqdim ede bilerdi,
amma bu gün ne ise qeyri-adi bir hereket elemek isteyirdi ve
bu qeyri-adi hereketi ile Rumiyyenin yaddaşında iz

<< 1 ... 407 408 [409] 410 411 ... 460 >>