(0 axşamdan
sonra institutlarında reqs derneyine yazıldı, seliqeyle düz üç ay
meşğelelere getdi, babat oynamaq öyrendi). Fuada ele gelirdi
ki, reqs etmemesi, danışmaması, sıxılması hamının diqqetini
481
çekir, onun burada yersizliyini hamının nezerine çatdırır. Hetta
bütün başqa oğlanların geyiminden o qeder de ferqlenmeyen
kostyumu, köyneyi, ala-bezek qalstuku da onun özüne indi son
dereçe yöndemsiz, zövqsüz görünürdü. Fuada ele gelirdi ki heç
kes ona fikir vermese de, hamı arabir oğrun-oğrun nezer salıb
xısın-xısın gülür, işarelerle, göz-qaş eyhamlarıyla onu lağa
qoyur. Bele deyildi, şübhesiz, — onun burda olmasının ferqine
varan, ona diqqet yetiren yox idi; sadece, heç kesin vecine
deyildi o, çünki burada hamı birbirini çoxdan tanıyırdı ve hamı
bir-biriyle meşğul idi...
Reqslere ara verib masaya yanaşdılar, hamının sağlığına birbir
tost dediler. İlahi, Fuad nece isteyirdi ki, onu da yada
salsınlar, onun da sağlığına tost desinler ve heç olmasa onun
haqqında xoş sözler danışılan müddetde hamının diqqeti ona
celb olsun... Sonralar çox-çox meclislerde Fuadın şerefine çox-
çox temteraqlı badeler qaldırıldı, ancaq bütün bu nitqlerin cana
yayılan şirinliyi o geceki intizarın — öz sağlığına tost eşitmek
intizarının — hafizede hemişelik qalmış telx temini deyişdire
bilmedi. Yeqin ki, Şövqü burda olsaydı, mütleq Fuadı yada
salardı, sağlığına bir-iki kelme xoş söz deyerdi, amma Şövqü
de, Bilqeyis xanım da o biri otaqlarda idiler, bura gelmirdiler,
burda ancaq cavanlar idi, onların da ki, ne Fuad borclarına idi,
ne de onun qelb iztirabları...
Rumiyye hamıyla reqs edirdi, amma en çox Ovçuyla
oynayırdı... Ovçu mezeli ehalatlar danışır, hamını güldürürdü,
diqqet merkezinde idi bütün axşam... Fuad durub gede bilerdi,
üzr isteyib, "bağışlayın, getmeliyem, seher tezden duracam"—
deye bilerdi ve heç kes de rencide olmazdı, heç duymazlardı da
onun getdiyini. Amma Fuad getmirdi, ezilse de, sıxılsa da,
mıxlanıb qalmışdı yerinde, terpenmirdi ve ta

<< 1 ... 409 410 [411] 412 413 ... 460 >>