beledirse, nedir xoşbextlik, ne demekdir xoşbext
olmaq? O düşünürdü ki, ekser insanların — ele Fuad özü de o
cümleden — tesevvüründe xoşbext olmaqçün lazım olan her
şey var onda — aile, sevdiyi arvadı, iki oğlu, evi, özü seçdiyi
peşesi, vezifesi, pulu, hörmeti, geleceyi... Ve xoşbext idimi o?
Bilmirdi, qeti bir şey deye bilmezdi bu barede, birce onu bilirdi
ki, bu haqda düşünmeye macalı yoxdur, vessalam. Bezen de
düşürürdü ki, xoşbextlik belke senin duyduqların deyil, senin
haqqında başqalarının tesevvürüdür — sene "bextever"
deyenlerin senin haqqında reyi, fikri, tesevvürü. Öz içinde ne
duyursan duy, eger başqaları seni öz arşınlarıyla ölçürlerse, o
arşınlarla ki, sen özün de ele başqalarını hemin arşınlarla
ölçürsen, — ve bu arşınlara göre, onların tesevvüründe sen
mütleq xoşbextsen, onda demeli, ele senin bextiyarlığın da
bundadır — özgelere bextever görünmekde, özgelerin hesedine
sebeb olmaqda... Bunu daha gözel, daha qısa ve daha deqiq
ifade edib kimse, haçansa: "Çölüm özgeni yandırır, içim
özümü". — Belke ele doğrudan da insanın xoşbextliyi çölünün
özgeleri yandırmasıdır ve eger beledirse, onda demeli, Asyanın
falı çin çıxmayıb...
Mayın ortalarında Rumiyyeyle evlendiler. Qiyamet toyları
oldu. Bütün Bakı danışırdı bu toydan. Hemin gece Moskvaya
uçdular. Bir aya qeder "Rossiya" otelinde qaldılar. Sonra
Şövqügilin bağlarına qayıtdılar. Sentyabrda Şövqü Fuadı şeher
soveti sisteminde işe keçirtdi. Rütbesi de ele pille-pille buradan
qalxmağa başladı...
O vaxtdan Asyanı görmemişdi, amma inişil teatrda
493
tesadüfen qarşı-qarşıya çıxdılar. Yanında cavan göyçek bir qız
da vardı. — Yeqin qızıdır, ancaq özünün başı-o küren saçları-
ağappaq idi Asyanın. Qeribedir, Asyanın yazdığı o gülmeli,
kemsavad, vezni pozuq, qafiyesi axsaq şer indiye qeder
yadında qalıb Fuadın...
"Ne olar, teki sen xoşbext ol, qoy ağlar qalım men".
Doqquzuncu fesil
Teyyare on beş deqiqe gecikirdi. Fuad fikirleşdi ki, belke
cenazenin götürülmesine çata bilmedi,

<< 1 ... 420 421 [422] 423 424 ... 460 >>