yaşayacaq... yacaq... yacaq...
508
caq...caq.
Şövqü eyni temkinle ağır-ağır mikrofondan aralandı, keçib
artırmanın bir küncünde dayandı. Nefesli orkestr qemli musiqi
cümlesini bir defe de çaldı.
Vızbaş oğlan mikrofonu bir az da qurdaladı ve deyesen axır
ki, sahmana saldı, çünki rektor növbeti natiqe söz verende ne
eks-seda vardı, ne xırıltı, ne uğultu... Növbeti natiq danışırdı ve
Fuada ele gelirdi ki, bütün bu hadiseler qeyri-adi bir reallıqda
cereyan edir, sadece mistifikasiyadır, vessalam... Bütün bu
mitinq, bu defn merasimi, çıxışlar — hamısı... Fuad Salahlı da
ölüb-elemeyib...
Ve bütün bu iller arasında ötüb keçenler de olmayıb heç bir
vaxt. Fuad Salahlı institutda ilk gün gördüyü Fuad Salahlıdır,
Oqtayla onu — Balaca Fuadı menzillerine devet eden —
dehlizde ağac kötüyü, xerekde gil, otaqda gips, yarımçıq
büstler, şifonerin altında boruşekilli "Aleksandr kağızları —
layiheler, Motsart, Bax, çit paltarlı arıq Solmaz,
konstruktivizm, Korbüze, memarlığın estetik ve funksional
mahiyyeti haqqında söhbetler, konyak, limon qabıqları — Fuad
Salahlı qırmızı darağını çıxarıb başını darayır, "Kazbek"
papirosunu ezib damağına qoyur. Solmaz, çit paltarlı arıq
Solmaz bileyinin ardıyla şeve kimi qara saçlarını gözünün
üstünden atır, Fuad Mehdiyev, Fuad — "Balaca Fuad",
"adaşım" da o vaxtkı Fuaddır. Keçmişde dayanıb, durub, donub
qalmış Fuad ve bu ölüm de yalandır, onun son qetiliyine
inanılası deyil; bu ne ise müveqqeti, öteri, keçeri ölümdür —
müveqqeti, keçeri, öteri nigarançılıq, azar-bezar, derd-ser olan
kimi, bu ölüm de axır-aqibet deyil, deyişilesi bir haldır, davamı
yene de heyat olacaq bir aldanışdır... Elbette Fuad, Mehdiyev
Fuad axiret alemine, o dünyaya-filan inanmırdı, amma adaşı
Fuadla, Salahlı Fuadla bir daha görüşmeyeceyine, nahaq olmuş
bütün qebahetleri teshih ede bilmeyeceyine, danışıb, derdleşib,
anlaşıb arada olan bütün bu hisi-pası birdefelik
temizlemeyeceyine de heç cür inana bilmirdi. Heyatın irili-
509
xırdalı

<< 1 ... 434 435 [436] 437 438 ... 460 >>