adam
üzüne heyecan gösterir, tutulur, özünü itirir, gah da adamına
göre açıq-saçıq danışırdı. Tehminenin özüyle de küncde-
bucaqda müxtelif çeşidli söhbetlerden az elememişdi.
Amma bax indi, onun, nağıllarda demişken, arzu-kamına,
muradına çatmasına lap az qalan bir zamanda, onu meqsedine
doğru saatda 80 kilometr süretle aparan bu maşının içinde
gözlenilmez bir acizlikle danışmağa söz tapmırdı. Bilmirdi
neden başlasın, hansı semtden gelsin. Tehmine de susmuşdu.
Birden Zaurun yadına Memmed Nesir düşdü.
—Ne olub, niye gülürsen?
—Heç eşi, yadıma düşdü bir şey. Bayaq qayıtmışam
58
idareye, bir de gördüm...
Memmed Nesirin öz-özüyle nerd oynamasını yerli-yataqlı
danışdı. Deyesen ehvalatın duzu Tehmineye çatmadı:
—Beyem adam öz-özüyle nerd oynaya biler?
—Yox da ele mesele ondadır. Heç kesi tutub tovlaya
bilmeyib, odur ki, öz-özüynen oynayır.
Tehmine: .
—Memmed Nesir çox qeribe tipdir, — dedi.
—Eşi, ayrı alemdir. Keçen yay bunun bacısı qızı
universitete girir. Yeqin içib dem olub, lovğalanıb ki, bes men
düzelderem. Menim bir yoldaşım universitetde işleyir, o
danışır: deyir, görürem bir gün bu Memmed Nesir dayanıb
universitetin qabağında yetim quzu kimi büküb boynunu. İçeri
buraxmırlar. Özü de bir balaca demdir. Bes qapıçıya dedim ki,
burax onu, bilirsen bu kimdir? Böyük adamdır. Buraxdırdım
onu içeri. Bacısı qızı da yanında imiş. Deyir içeri keçen kimi
belini düzeltdi, yanındakı qızın elinden dartdı birbaş imtahan
verilen otağa. Men de, deyir, düşdüm bunların dalınca, görüm
bu neyleyecek. Açdı, deyir, sinif qapısını, girdi içeri, beli,
imtahandır, uşaqlar oturub. Komissiya-filan. Komissiyada da
bir Rehim var, odur, bir de Cavanşir var, köhne
müellimlerdendir, odur. Beli, Memmed Nesir, deyir, kamal
edeble bunlara salam verdi, dedi, bes Cavanşir, meni
tanıyırsan? — Beli, tanıyıram. — Çox eceb, çox gözel. Rehim,
sen nece? — Beli, men de tanıyıram, Memmed Nesir. — Çox
eceb. Bax bu menim bacım qızıdır. Bildiniz de? Daha ayrı

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 460 >>