qoymadı
Qurban.
Şüşebende çıxdılar. Çerkez pıçıltıyla:
—Ceyhunu yaman könlü isteyir, — dedi,
—Ele Pervizi de isteyir, amma Ceyhunçün lap burnunun
ucu göyneyib. Berk-berk tapşırıb ki, mebada size deyim. Özleri
haçan isteseler onda gelerler deyir. Dünen gedib qonşudan
zeng elemişem ki, xeberi olmasın. Rima dedi bu gün
göndererem, amma gelmediler.
Fuad:
—Yeqin dersleri çox olub, gele bilmeyibler... — dedi.
Pillekene çıxdılar. Çerkez ne ise sözlü adama oxşayırdı,
amma ele bil demeye dili gelmirdi.
Axır ki:
—Fuad, bala, qurbanın olum, incime, — dedi, — bu ev
meselesinden bir xeber çıxmadı ki?
Fuadın yadına düşdü ki, anası neçe defe söz salıb, burdan
teze eve köçmeleri üçün kömek isteyib. Fuad da boyun
olmuşdu ki, kömek eder. Şövqüyle meslehetleşmişdi. Şövqü
demişdi ki, özün bil, ancaq menden meslehet soruşursansa,
528
hele bir az gözle... İndiki situasiyada yaxşı düşmez, tepiyi sene
deyer. O saat seni istemeyenler ora-bura yazacaqlar ki, bes
Fuad Mehdiyev vezifesinden sui-istifade edir, öz
valideynlerine teze ev verir.
Fuad:
—Ay ana, — dedi, — neçe il dözmüsüz, bir az da sebir
eleyin, indi görek neynirik...
Çerkez:
—Sene qurban olum, ay bala, — dedi, — başımızın
ucalığısan... — Çöl qapısına çatanda elave etdi: — Bilirsen, men
dözerdim e, amma bu tualet lap eziyyetdir. Her halda qoca kişidir
de, geceler neçe defe durub taytaya-taytaya aşağı düşür.
Fuad başını terpetdi, yeni ki, her şeyi başa düşürem.
Anasıyla görüşüb küçeye çıxdı, evlerinin tininde, sekide iri qır
tiyanı qoymuşdular. Fuad bir-iki addım atmışdı ki, anasının
sesini eşitdi:
—Fuad, ay Fuad.
—Nedi?
—Başıva dönüm, ay Fuad, kül menim yaddaşıma, deyirem
axı ne deyeceydim sene... Qurban olum, Fuad, bu balıqların
suyun deyişe bilmirem tekbaşına... Qurban da düşüb yorğandöşeye...
Belkem bir kömek eleyeydin, akvariumu
boşaldaydıq... bağışla, sene zehmet verirem...
Fuad saatına baxdı:
—Ana, vallah telesirem, vacib iclasa getmeliyem. Sabah
Qasımı göndererem, gelib sene

<< 1 ... 451 452 [453] 454 455 ... 460 >>