sen yanaşan kimi tanıdım. Yene
qır basırsan? — Atasıgilin tinindeki qır tiyanı yadına düşdü. —
O tindeki tiyan senindir?
—Be ne! Qonşu — görünür, o da Fuadın adını unutmuşdu
— ne eceb, heç gelib-elemirsen bu tereflere?..
—Ne bilim, vallah, yolum düşmür...
—Yaxşı, de görüm oğuldan-uşaqdan neyin var?
—İki oğlum var.
—Allah saxlasın…
—Allah seninkileri de saxlasın, Ağarza necedir?
Elabbas tutuldu, ele bil bir müddet dili söz tutmadı.
—Qonşu, — dedi — bes bilmirsen ki, Ağarza beş ildi
rehmete gedib. Özün pesmezara da gelmişdin ki, Qurban
kişiynen... Yasamaldaydı yasımız, heyvan uşaq orda teze ev
almışdı axı...
Fuad qıpqırmızı qızardı. Elbette, yadına düşdü. Atasıyla
getmişdiler yasa. Elabbasa başsağlığı da vermişdiler, "axır
qeminiz olsun" da demişdiler. Onu çaşdıran Yasamal oldu.
Yaddaşındakı Keçmişde Ağarza, yaşıdı, mehle uşağı Ağarza
533
burada yaşayırdı, burada, bu küçelerde, bu dalanlarda onunla
qaçdı-tutdu, aşıq-aşıq, gizlenpaç oynardılar. Elabbasın arvadı
Meşedi Gülsüm xalanın düzeltdiyi qırmızı şirni konfeti — taxta
çöpe keçirilmiş qırmızı "xoruzu" Ağarza tinde satardı ve bezen
satmamışdan evvel yalayardı, hem öz qurdunu öldürerdi, hem
de "xoruzU par-par parıldardı. Fuada da teklif ederdi ki,
yalasın... Amma Çerkez berk-berk tapşırmışdı ki, mebade o
qırmızı şirin "xoruzlardan" yeyesen, azar-bezar geler adama
onlardan... Bu xoruzların puluna neçe defe kinoya getmişdiler,
Ağarza demişken "İndiski qrabnisa" filmine, "Bağdadski vor"
filmine, daha neçe-neçe emiri kinoya... hemin Ağarza, uşaqlıq
yoldaşı Ağarza, bax, bu mehelledeki keçmişde qalmışdı,
sonrakı iller Fuad onu görmemişdi, Yasamala ise tamam başqa
bir adamın, heç bir vaxt tanımadığı, görmediyi bir başqa
Ağarzanın yasına getmişdi. Atası Qurbanın tekidiyle:
"Qonşudur, haqq-salamımız var, ayıbdır. Vaxt tap gedek". Birbirine
oxşayan Yasamal evlerinin, bir-birine oxşayan
heyetlerinden birinde qurulmuş çadırın altında bir-birine
oxşayan teziyye meclislerinden

<< 1 ... 455 456 [457] 458 459 460 >>