kimi min cür fikir, min cür sehne
keçdi: ele bil açıq-aydın gördü ki, işe qarışsa nece öldürerdiler
onu, nece küreyinden bıçaqlardılar, ele bil küreyine sancılmış
bıçağın soyuğunu da duydu, bedeninin qıc olmasını da.
...ve hetta bundan sonrakı sehneleri de gördü — ele eyani
gördü ki, sanki gerçekleşiblermiş — ele bil doğrudan da
haradasa mövcud olan, amma xoşbextlikden, onun, Fuadın heç
bir vaxt yetib çatmadığı bir geleceyi görür, öz ölümünü, yasını,
defnini, deyilen sözleri ve hetta Rumiyyenin başqa birisine ere
getmesini, teze toyunu. Çıqqırını bele çıxarmadan qısılıb
gizlendiyi o anlar niye bele açıq-aydın görmüşdü bu qemli
geleceyi, ele aydın, ele eyani şekilde görmüşdü ki, hemin
535
geleceyin gerçekliyine, büsbütün inanmaq olardı. Belke bele
bir gelecek, doğrudan da mövcud imiş, amma Fuad taleyini
aldadıb, bu geleceye geden yoldan burulub, başqa yolla, kese
cığırla başqa bir geleceye — indi içinde yaşadığı geleceye
yetirib özünü.
Qeribedir... çox qeribe fikirdir... demeli, taleyimize
geleceyin bir neçe müxtelif variantı yazılıb, onlardan hansı
birini seçmek ise özümüzden asılıdır. Demeli... qeribe fikir idi
bu... etraflı fikirleşmek lazım idi bu barede... Macal olanda...
O gece, o uzaq gece maşın terpenende ölüme mehkum
olmuş adam axır ki, çığırdı, berkden qışqırdı. Ele dehşetli
qışqırdı ki, qışqırığı indiyenecen Fuadın qulaqlarındadır.
Amma maşın çox böyük bir süretle uzaqlaşıb getdi... Maşın
sesi de, insan sesi de uzaqlaşıb itdi...
...Fuad marığından çıxdı, etrafa boylanıb evlerine teref
addımladı o gece... Heyetleri zülmet qaranlıq idi. Göz-gözü
görmürdü. Otaqları da qaranlığa qerq olmuşdu. Ata-anası
çoxdan yatmışdı. Fuad qaranlıqda çarpayısına teref
addımlayanda ayağı ilişdi akvariuma, akvarium aşdı, atasıgil
oyanıb işığı yandıranacan balıqların çox qismi telef oldu...
Sonralar Qurban teze akvarium aldı, teze-teze balıqlar saxladı...
Neçe il keçmişdi bundan: on doqquz il? Atası hele de balıq
saxlayır. Balıqlar,

<< 1 ... 457 458 [459] 460 >>