60
Zaur çırtmayla siqaretinin külünü atdı.
—Baxır da, — dedi ve güzgüde Tehmineye göz vurdu. —
Baxır ateşin heraretine.
—Onda mene bir siqaret ver, bir de ateş.
—Oho, sen çekirsen? Heç bilmezdim.
Kibrit çekdi. Maşının içindeki yeldöyende kibritin odu
yaralı quş kimi çırpınıb söndü.
Tehmine ikinci kibriti çekib elleriyle odu beledi, bürüdü,
ovuclarının içinde gizletdi. Bir qullab vurub:
—Sen hele çox şeyi bilmirsen, ezizim, — dedi.
—Birce onu bilirem ki, bu maşının içinde indiye kimi bele
dünya gözeli oturmayıb.
—Yeni bura çox dünya gözeli mindirmisen?
Zaur ne ise qeyri-müeyyen bir ses çıxardı, hem tesdiq, hem
inkar kimi qebul etmek olardı.
—Maşını çoxdan almısan?
—Yeddi ay olar.
Kaş soruşmayaydı ki, hansı pula? "Atamın puluna" demek
istemirdi. Tehmine soruşmadı. Yeqin hamı kimi o da bunu
bilirdi.
—Yaxşı işleyir, — dedi. Yarısual, yarıtesdiq ifadesi ile dedi.
—Ceyran kimi qaçır. Zarafat deyil e, elli at gücü var burda.
—Neçe?
—Elli.
—Menim bir tanışım vardı. "Volqa"sı vardı. Ele hey
qürrelenirdi ki, yetmiş at gücündedir. Bir defe lap zehlemi
tökdü, dedim bilirsen ne var, maşının yetmiş at gücündedir,
amma başında yeddi at beynice ağlın yoxdur. Küsdü menden, o
geden getdi.
—Kimdi ki o?
—Çox bilsen, tez qocalarsan. — Zaurun tutulduğunu görüb,
— ele-bele, bir tanışım idi, — dedi, — aramızda heç bir şey
yox idi.
Zaur düşündü ki, ağlına gelen sualı versin, ya vermese
61
yaxşıdır, sonra qerara gelib.
—Tehmine, — dedi, — bağışla, sene bir şexsi sual verim.
Amma incime.
—Aha.
—Bes Manaf seni qısqanmır?
Tehmine gülüb elini onun başına çekdi, saçlarını qarışdırdı.
Xoş bir gizilti iyne-iyne Zaurun bedenini dolaşdı. Bir an
gözleri dumanlanan kimi oldu, elinde rul oynadı, maşın serxoş
kimi lenger vurdu.
Tehmine müvazinetini gücle saxlayaraq:
—Oho, ne yaman odlu cavansan, — dedi.
Zaur celd özünü ele aldı. Bir qeder esebi güldü.
Maşın yolu yumaq kimi tekerlerine sarıyırdı. Ağaclar,
teleqraf direkleri arxaya yıxılıb qalırdı. Uzaqda

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 460 >>