müddet danışmadı. Sonra:
—Dublyaj eleyende materialın içine girmişem, — dedi ve
nefesini derdi, — metne ele alışmışam ki, mence, çetin olmaz.
—Neynek. Menim etirazım yoxdur.
Yene bir müddet susdular. Dinib—danışmadan
addımlayırdılar.
—Amma bilirsiniz de, Dadaş müellim, — Nemet sükutu
pozdu, — qabaqdan yay gelir. İsteyirem ayrı iş götürmeyem,
ele bütün yayı oturub bunu işleyem.
Dadaş arif idi. Metlebi göyde tutdu.
—Sabah yadıma sal, — dedi. — Müqavile bağlayaq seninle.
Oturub rahat işleye bilesen.
—Çox sağ olun.
Pis kişi deyil bu Dadaş. Görüb—götürmüş adamdır. Özü
demeyine qırx ildir neşriyyatda işleyir. Deyir başımın tükü sayı
adamlar görmüşem burda. Otuz beş il bundan qabaq
kuryerlikden başlayıb...
Ay dadaş, başıva daş.
Terpenme bele yavaş.
Beli, şunu götür, şunu qoy. Ora qaç, bura qaç. Ora-bura
qaça-qaça bir gün olub korrektor, sonra redaktor, sonra şöbe
müdiri... ne ise, indi neşriyyatda heç beş de yox, üç kişinin
12
biridir. Hörmeti, söz-keçerliyi müdirden heç eskik deyil.
Amma, insafen, heç özünü dartmağı-zadı yoxdur. Böyüknen
böyükdü, kiçiknen kiçik. Boş damarı da ki, futbol. Pah
atonnan! Bu yaşda bele heves?! Futbol adı gelende kişinin
gözü-başı qaynayır. Ele "Futbolun" ikinci nüsxesini de
onunçün götürmüşdü.
Avtobus dayanacağa çatıb nefesini derdi. Qapıları açıldı,
düşüş-miniş başlandı. Nemet nömresine baxdı. Yox, menimki
deyil. Onun avtobusunun nömresi Nemetin yaşına uyğun idi —
33.
Göresen camaatın dediyi ne derecede heqiqete uyğundur?
Yeni doğrudan Dadaşla Tehminenin arasında ayrı haqq-hesab
var? Heç inanılası deyil. Dadaş hara, Tehmine hara? Tehmine!
Kaman-qız! Beli, bu da senin kaman-qızın. Şaquli qadın. Yox
eşi, inanmıram, sözdür. Camaatdır da, danışmağa qeybet
gezir... Amma bir yana baxanda... Dadaş da az aşın duzu deyil
ha, yüz fırıldaqdan çıxıb. Bildir Daşkende konfransa gedende
yadımdadır ne oyunlardan çıxırdı.
Nemet bir de Dadaşla Tehmineni gözlerinde canlandırdı.
Dadaşın yeke qarnını, daz başını,

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 460 >>