cürbecür don geyindirmek komediya deyil,
nedir?
Heç olmasa menimle denize gireydi. Belke denizde adam
yarımçılpaq olanda, sözlere, isteklere de don geyindirib
bezemek lazım olmur. Belke denizde bu boş sözlersiz de
keçinmek olar. Deyerdim, gel sene üzmek öyredim,
toxunardım, qucaqlardım, sineme sıxardım. Vessalam.
İndi sahilde gerek bütün merheleleri keçesen. "Saçların ne
gözeldir, qoy sığallayım, beli, elini saçına çekirsen, sonra
boynuna, sonra birden qefilcen, guya ki, coşub qucaqlayırsan,
beli, ehtirasın aşıb-daşıb, sonra... tfu!
Sahile teref üzmeye başladı. Tehmine görünmürdü. Sahile
çıxdı. Boylandı. "Beli de, işimiz var!" Berkden çağırdı:
—Tehmine!
—Burdayam.
Başını qaldırıb qayanın zirvesinde Tehmineni gördü.
—Ehtiyatlı ol, yıxılarsan!
—Qorxma. Aparatı götür. Çek menim şeklimi bax burda.
—Yaxşı.
Aparatı götürdü. Sayğacına baxdı. Lent çoxdan qurtarmışdı.
—Terpenme, — dedi, sakit dayan. — Aha, oldu.
—Bele de çek. Bax bu cür.
—Yaxşı. Aha. Oldu. Di düş bura.
Tehmine qayaların üstünden keçi kimi tullana-tullana lap
aşağı düşdü.
Zaur yere serelenmişdi, özünü güne verirdi. Tüklü sinesi
80
qabarıb-enirdi. Sonra üzüste çevrildi, torpağa serilib quyu
qazmağa başladı.
Tehmine sumkanı açıb yuxa, göyerti, qırmızı turp, ar pendir
çıxartdı. Kiçik salfeti serdi.
Hemişe kefde-damaqda yaşayan bu meclisler gözeli ele bir
evdarlıqla süfre açırdı ki, Zaur ona sonsuz bir teeccüble
baxırdı.
—Men heç bilmezdim ki, sende bele evdarlıq damarı var.
—Bayaq dedim, yene de tekrar ede bilerem ki, sen hele çox
şeyi bilmirsen. Bax, meselen, bilmirsen, men bu sumkada sene
ne sürpriz hazırlamışam.
Zaurun barmaqları qazdığı quyuda suya çatdı. Başını
qaldırıb:
—Ne sürpriz? — deye soruşdu.
Tehmine cavab vermeden elini sumkanın içine salladı. Tünd
rengli bir şüşe çıxartdı.
—Moskvadan getirmişem, — dedi. — Bir il idi gizledib
saxlamışdım. Senin qismetin imiş. Fransız konyakıdır.
"Kamyu". Düzdür, konyakı bele zakuskayla içmezler, amma
daha

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 460 >>