ziyilli burnunu... bir de
Tehminenin uzun qıçlarını, uzun qollarını.
Üz-üze dursaydılar Dadaşın başı Tehminenin çiynine
çatmazdı. "Dola qollarını boynuma!" Qollarını Dadaşın yoğun
peyserine dolamaq üçün Tehmine gerek dizi üste çökeydi. Ya
da Dadaş taburetkanın üstüne çıxaydı...
Nemet xeyalında canlandırdığı menzereye özü de güldü.
Dadaş taburetkanın üstünde! "Eşi, menim ne borcuma! Onun
eri var, bunun arvadı: özleri bilerler. Bu gün menim
müqavileme qol çeksin. Vessalam, şüttamam. Onda yayın pulu
düzelir. Onda bu gün dublyajdan mene çatacaq pula
maqnitofon alaram. Karmena çoxdan söz vermişem".
Karmen Nemetin böyük qızı idi. Üç qızı vardı, Ortancılı
Cilda, kiçiyi Nergiz.
Nemet ne sesini itirmiş sabiq müğenni idi, ne de opera
13
delisi. Opera delisi rehmetlik Esed kişi idi. Karmenle Cildanın
atası, Süreyyanın birinci eri.
Nedense bir sehne heç Nemetin gözleri qarşısından
getmirdi: Esed kişi iri lırt meşin kürsünün lap dibine çöküb.
Bir dizinin üstüne Karmeni alıb, bir dizinin üstüne Cildanı.
Hardansa tapdığı nadir opera vallarına qulaq asırlar.
Karmen olardı o vaxt yeddi-sekkiz yaşlarında, Cilda beş-altı
yaşında. İndiki kimi yadımdadır, qızların cüt paltarları vardı.
Moskvadan getirmişdi, çehrayı paltarlar, qırçınlı, göm-gödek...
Başlarında iri çehrayı bantları vardı. Yanaqlarından da qan
damırdı. Qıpqırmızı. Üzlerini Esed kişinnn üzüne qoyub
saatlarla qulaq asardılar. Esed kişi de ele bil cennetin ten
ortasında oturub, aldığı zövqden-sefadan gözlerini yumardı.
Bir dene de qeribe abajurları vardı. Ele xoş, ilıq işıq salırdı
ki, bütün otaq isti pürreng çay rengine çalardı.
Karmen mektebe gedende derslerinden axsamağa başladı.
Esed professor idi, meşhur cerrah idi, ora-bura çekirdiler,
uşaqla meşğul olmağa hövselesi hardandı? Ele boş vaxtı olan
kimi valları qoyub çorta gedirdi,
Uzun sözün qısası, soraqlaşıb Nemeti tapdılar. Köhne
pulnan ayda 150 manata Nemet Karmenle meşğul olurdu.
Cildanı da mektebe hazırlayırdı.
55-ci il idi.

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 460 >>