Nemetin 23 yaşı vardı, metbeede mürettib
kömekçisi işleyirdi, universitetde de qiyabi oxuyurdu,
biblioqrafiya şöbesinde.
Anası bir il bundan qabaq rehmete getmişdi. Ömür vefa
elemedi ki, atasının şad xeberini alsın. Arvadı basdırandan iki
hefte sonra Nemete atasının beraet kağızını teqdim elediler.
Esed Süreyyadan iyirmi iki yaş böyük idi. Müharibeden
qayıdandan bir il sonra Süreyyayla evlenmişdi.
Qısa müddetde Nemet Esedgilin ailesine çox isnişdi.
Kasıblıq çekdiyini bilirdiler, tez-tez nahara saxlayırdılar:
"Telebe babasan, otur, görek Süreyya xanım bizi neye qonaq
edecek" — deye Esed onu masanın başına devet ederdi.
14
Hemişe arvadına "Süreyya xanım" deyerdi. Nemet bir defe de
olsun eşitmemişdi ki, Esed arvadını elece "Süreyya" çağırsın,
"xanımsız", yox, hemişe "Süreyya xanım" ki, "Süreyya
xanım!"
Böyük otaqları vardı. Yumşaq xalılarla döşenmişdi. Xalılar
addım seslerini su hopduran kimi canlarına çekirdi. Divarda
Esedin atasının iri şekli asılmışdı.
Qonaqları oldu, olmadı, ferqi yoxdur, hemişe masanın
üstüne ağappaq, nişastalı süfre salınardı. Bahalı qab—qacaq,
gümüş çengel-bıçaq düzülerdi. Aile üzvleri yaxalarına ağ salfet
salıb eyni vaxtda masanın başına keçerdiler.
Ev-eşik par-par parlayardı. Nemet heç bir defe de olsun
Süreyyanı, ya qızlarını seliqesiz görmemişdi. Hemişe paltarları
ütülü, saçları daranmış.
Her defe Nemete ele gelirdi ki, Süreyya hamamdan bax bu
deqiqe çıxıb: el-üzü tertemiz, ağappaq. Derisi hamar-hamar...
Çox vaxt Nemet İçerişeherdeki dar, rütubetli daxmasına
qayıdıb bütün geceni yata bilmirdi. Gözünü ehengi tökülmüş
divarlara zilleyib, yerinde o yan bu yana qurcuxurdu, yatanda
da ele bil yuxusuna od tökülürdü.
Novruz bayramı axşamı Nemeti yene saxladılar. Ağ süfreye
yaşıl semeniler, nazik, rengbereng şamlar, boyalı yumurtalar,
bezekli xonça düzüldü. Şekerbura, paxlava geldi.
Esed:
—Yaxşı, xoş bayramdır, — dedi. — Amma heyf atababalarımız
bir az xerifleyibler içkini haram eleyende... İçkisiz
meclisin

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 460 >>