hele telefon
çekdirmeyibler.
Defter köhne orfoqrafiya vaxtından qalmışdı. Hele iki herf
dururdu. Ö ve E.
Ö herfi boş idi:
Sefder dayı aramla, ehmallıca son sehifeni açdı.
E sehifesinde "Yaşar" sözü yazılmışdı, amma nedense
telefonunu yazmaq unudulmuşdu. Telefon nömresi yox idi, —
ele yalın-yalxı Yaşar.
Defteri qapadı ve birden gözü arxa cildde yene Minanın
xettine sataşdı. Mina iri çap herfleriyle:
Yanğın 01
106
Milis 02
Tecili yardım 03
yazmışdı.
Sefder dayı öz-özüne gülümsünüb desteyi qaldırdı.
Sıfırı çekdi, elini bire uzatdı, birden ağlına geldi ki, yanğın
idaresiyle zarafat elemek olmaz. Adamın atasını yandırarlar.
Her halda telefonu lap yeqin kesdirerler.
İstemirdi ki, telefonunu kessinler. Dinmese de qoy bir
qıraqda durub qalsın. Nece olsa bir heyandır.
02 ile de zarafat etmek olmazdı. 03-nen de hemçinin.
Bes 04? Göresen 04 telefon varmı? Göresen haradır? Belke
bu nömreni yığıb ele-bele danışmaq olar? Seni sorğu-suala
tutmadan iki-üç kelme xoş söz deyerler, hal-ehval tutarlar,
kefini soruşarlar, ürek-direk vererler?
Sefder dayı 04 yığdı. Telefondan heç bir ses çıxmadı. Ne
uzun siqnallar, ne de qısa! Heç bir ses gelmedi. Sanki bu,
mövcud olmayan bir erazi idi.
05-i çekdi. Yene ses çıxmadı.
06 da hay vermedi.
07-de tez-tez qısa siqnallar eşidildi. Meşğul idi.
08 de meşğul idi.
Sefder dayı son nömreni — 09-u çekdi ve destekde derhal
ses eşidib özünü itirdi, karıxıb:
—Salameleyküm, Sefderdir, — dedi.
Quru bir ses eşidildi:
—Kim? Familini aydın deyin.
—Famili?.. Atayev. Atayev Sefder.
—Ünvan?
—Mirze Feteli, 45.
—Gözleyin.
Mesele Sefdere sonra çatdı. Başa düşdü ki, melumat
bürosuna zeng eleyib, arvad da ele bilib bu telefon nömresini
isteyir.
Onu gülmek tutdu, amma desteyi asmadı. Destekden ses
107
geldi:
—4-15-20. Sefder:
—Lap düzdür, — dedi, — üç şahı, bir abbası.
Ancaq qız onun sözlerini eşitmedi. Desteyi qoymuşdu.
Sefder dayı da desteyi qoydu. Pıqqıldayıb güldü.
Birden fikirleşdi ki, göresen adam öz

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 460 >>