ederdiler. Ya evvel er
gelerdi, beş deqiqeden sonra arvad teşrif buyurardı. Ya da
tersine.
Menzer:
—A kişi, hardasan, seherden seni axtarıram, — dedi. —
Salameleyküm. Nemet qardaş.
—Hardayam? Çekmemin üstünde, papağımın altında,
köyneyimin içinde.
Menzer şaqqıldayıb eliyle ağzını yumdu,
—Aa, aa, — dedi. — Bacı deyesen xemir yoğurur. Mürşüd,
sesivi çıxarma, düşbere-qutaba qonağıq.
Mürşüd:
—Men srağagünden hazır, — dedi, — men düşbere-qutabın
köhne Mecnuniyem.
Süreyya:
—Gözümüz üste yeriniz var, — dedi. — Sabah üçde
buyurub gelin.
Mürşüd:
—E, yox, — dedi. — Nisye girmez kiseye. Sabah nisye
117
söhbet oldu. Çerxi-dövranı bilmek olmaz. Zeifcanlı oğlanam.
Qan tezyiqim yüksek, özüm de radikulit. Ne bilim sabaha
salamat çıxacağam, yoxsa yox. Nizami yaxşı deyib ki, bu
günün işini sabaha qoyma:
Menzer:
—A, bacı, mübarek olsun, — dedi. — Deyesen teze
priyomnik almısız.
Mürşüd iki elini daz başına vurdu:
—Vaxsey, vaxsey, arvad, — dedi. — Meni biabır eledin.
Ağız, bu ki maqnitofondur, priyomnik deyil, çox mübarek,
sağlığınıza qismet olsun, men de bayaqdan görmürem.
Menzer:
—Ne bilim, a kişi, — dedi, — evimizde bişmeyib, qonşudan
gelmeyib...
Mürşüd "ciddileşdi".
—Yox, arvad, sen lap ağ eledin. Qonşun sene düşbere—
qutab bişirir, bes deyil, hele üstelik maqnitofon da bişirsin?
Menzer şaqqanaq çekdi:
—Ay kişi, heç bende senin diline düşmesin.
Mürşüd:
—Yox da, — dedi, xeyli gülüb birteher sakitleşdi. — Men
ölüm, düz demirem, Nemet qağa? Kişisen, vur bura. Deyir,
qonşuda bişmeyib. Balam hansı vilayetde görünüb ki, qonşuqonşuya
maqnitofon alsın?
Bike xala:
—Sizin kimi qonşuya adam lap canını da qurban eleyer, —
dedi. — Vallah, xeyirde, şerde qonşu adama qohumdan yaxın
olur.
Nemet: "Qonşu mövzusu,— deye düşündü, — on beş
deqiqe çerenleyecekler".
Mürşüd:
—Can Bike xala, — dedi,— varam senin o bal kimi şip—
şirin şeker diline. Bele dili olan adamın dişleri de gerek cabaca
olsun. Sabah gel sene müftece düz otuz iki dene teze diş

<< 1 ... 91 92 [93] 94 95 ... 460 >>