bilmirdi.
Tahire özü de bilmirdi. Nemete ele gelirdi ki, bu mifik bir
varlıqdır. Fatikin melekliyiyle müqayise üçün peyda olmuş bir
iblisdir.
Bir hefte bundan qabaq Cabbargil teze menzile
köçmüşdüler.
Amma köçmeye çoxdan hazırlaşırdılar. Altı ay söhbetlerinin
esas mövzuları menzil meselesi idi.
Bundan evvel ise düz üç il ayrı mövzuları vardı. Üç il
bundan qabaq Dunayla seyahete çıxmışdılar, altı ölkede
olmuşdular. Nemet düşünürdü ki, özlerine bilmirem, amma
camaata bu seyahet çox baha oturdu. Kim, harda, neden
danışsaydı Tahire derhal onun sözünü ağzında qoyub deyerdi:
—Yadında, Caboş, biz Ruminiyada olanda...
(Ümumiyyetle, onda bu xasiyyet vardı, birinci növbede
erinin, sonrakı növbelerde başqalarının sözünü yarımçıq kesib
ya etiraz eder, ya teshih eder, ya da tamam başqa, heç dexli
121
olmayan bir meseleden danışmağa başlardı).
Cabbar da temkinle:
—Beli, Tahire, — deye cavab vererdi. — Lap yaxşı
yadımdadır.
Tahire erini Caboş çağırırdı. Bilmirem bu bacılarda ne
adetdir. Alya da o boyda zırpı kişiye Murzik deyir.
—"Caboş, Murzik! Yaxşı ki, Süreyya mene bele bir ad
qoymayıb".
Nemetin yanında Caboş, ya Murzik deyende eti tökülürdü.
Çimkinirdi, ele bil qapının dalından açıq-saçıq bir sehne, ya
başqasının yığışılmamış yorğan-döşeyini, yad adamın alt
paltarını, ya ne bilim neler görürdü.
Tahire:
—Caboş, — dedi, — görürsen. Süreyyagil teze maqnitofon
alıblar.
—Beli, görürem. Çox mübarekdir. Sağlıqlarına qismet
olsun.
—Sağ ol.
—Yadında, Caboş, Avstriyada maqnitofon gördük e, bele
sarı qutuda?
Nemet: "Aman allah", — deye düşündü.
—Teze eviniz necedir? — deye soruşdu. Her halda ev
söhbeti nisbeten teze idi, qulağı yağır elememişdi.
Cabbar:
—Yaxşıdır, — dedi. — İki balkonu var. Hündürlüyü üç
metr. Köhne layiheyle tikilib. Qeşeng. — "Qeşeng" onun en
çox işletdiyi söz idi. — Çox yaxşı oldu, men ele bilirdim
tualetle hamamı bir yerde olacaq. Teze evlerde bele olur axı...
Amma baxtımız getirib. Qeşeng.
Süreyyanın içeri girdiyini

<< 1 ... 94 95 [96] 97 98 ... 460 >>