xumarlandı. Yuxu aramla
onu öz girdabına, bataqlığına çekib apardı. Alaoyaq halda o
125
biri otaqdan öz sesini eşitdi:
—Bir de men görsem ki…
Sonra sükut ve qaranlıq qovuşub qapandı...
Birinci Dadaş geldi. Düzdür, Mürşüdgil ondan qabaq
gelmişdi. Ancaq daha onlar qonşu idi, onlar heç. Dadaş hemişe
meclise tek gelerdi. Nedense arvadını adam içine çıxarmazdı.
—Qiyamet evin var ki, — dedi, — ele bu pencere neye
desen deyer. Axar-baxarı qiyametdir.
Nemetle pencerenin qarşısında dayanıb şeheri seyr edirdiler.
Nemet izahat verirdi:
—Odur Qız qalasının tepesi görünür. Sağ terefe baxın.
Denizden belesine. Aha, o, Nizami muzeyidir. Yox, kino bu
terefdedir. Bax bele, barmağımın tuşuyla baxın.
Mürşüd:
—Dadaş Mamedoviç, — dedi Nemet onu Dadaşla on deqiqe
bundan qabaq tanış etmişdi. Ancaq Mürşüd artıq Dadaşın
atasının adını bilirdi, ümumiyyetle, Mürşüdün ata adlarına
xüsusi hafizesi vardı. Az çox üzde olan adamların hamısının
atasının adını bilirdi.
Dadaşın eşitmediyini görüb bir az ucadan tekrar etdi:
—Dadaş Mamedoviç, eşitdiz de, Xosrov Teyyuboviçi
keçirtdiler Azprodsovete.
Mürşüdün başqa bir keyfiyyeti inzibati dairelerdeki
deyişiklikleri evvelceden yerli-yataqlı bilmesi idi.
Dadaş bir an maddım—maddım Mürşüde baxdı.
—Xosrov Teyyuboviç kimdir? — deye soruşdu.
Amma Mürşüd ondan da artıq meettel qalmışdı.
—Xosrov Teyyuboviçi tanımırsınız? Qaçayev Xosrov
Teyyuboviçi de. Bir vaxtlar Şamaxıda prokuror işleyirdi, sonra
keçirtdiler Maştağıya ispolkom. Bu saat deyim size, yaxın
olsun tanıyasınız. Qardaşı Esger Süleymanov maarif
nazirliyinde işleyir. Esger Teyyuboviç. Doğma qardaşdırlar,
amma familleri ayrıdır. Tanıdınız indi?
—He, he, qara Esgerin qardaşıdır?
126
Mürşüd irişdi:
—Düzdür, düzdür. Qara Esger de deyirler ona, he, Xosrov
Teyyuboviç onun doğma qardaşıdır. Amma araları, deyesen,
bir az serindir.
Dadaş:
—Qardaşını tanımıram, — dedi, — ancaq qara Esger
cüvellağının, badalağın biridir. —Bir vaxt Qlavlitde işleyirdi.
Xaqaninin

<< 1 ... 97 98 [99] 100 101 ... 460 >>