qıvrıldı.
"Bunu senin üçün etmedim"
"N-nece yeni?". Çaşqınlıqla üzüne baxdım. Bu da ne demek idi?!
"Bunu özüm üçün etdim. Hele bitmemiş bir yığın sened orda durarken çiyninin ağrısını behane etmeyini istemedim". Yolun kenarından avtomobili saxlayıb ay işığının altında parlayan qara gözlerini mene teref çevirdi.
"Gözle, gelirem" - deyib maşından endi. Qapının çırpılması ile üzüme şille deymiş kimi diksindim. Yene zerbesini vurmuşdu. Kağız parçalarının senin canından üstün tutulması. Bu sözler o qeder ağır idi ki. Etdiyi yaxşılığın evezini gecikdirmeden çıxmışdı. Ağlamaq hissi bedenimi esir aldı. Zibile qalasan! Üreyimin altına ele bir ağırlıq oturdu ki...Buna artıq dayanmayacaqdım! Ağrıyan çiynime inad kemeri nece geldi çıxarıb maşından endim. Ona ehtiyacım yox idi! Küçe boyunca irelilemeye başladım. Ona möhtac deyildim men!
"Sene möhtac deyilem, Ayaz". İti addımlar atmağa başladım. Getmeli idim buradan. Daha uzağa...Ondan ez uzağa!
Nefesimi dermek üçün ara küçenin çirkli divarına söykendim. Yorulmuşdum...Hem fiziki, hem de menevi...Çiyinlerimde özümden ikiqat artıq yük daşıyırdım sanki. Axmaq üçün çırpınan göz yaşlarımı serbest buraxdım. Menim günahım idi...Niye onunla getdim?! Başımı ellerim arasına aldım. Niye mene yaxşılıq etmesine icaze verirem?! Sonra ezilim deye?!
"Belke pulun olar" - eşitdiyim sesle celd başımı qaldırdım. Üst-başı cırıq adam mene yaxınlaşırdı. Off! Bir bu eksik idi! Biraz daha yaxınlaşdı. Yıxılacaq veziyyetde idi.
"Pul ver!". Kirli ellerini mene doğru uzatmağı ile bir addım geri atdım. Gülümsedi. O qeder iyrenc dişleri var idi ki, artıq üreyim bulanırdı.
"Pul!" - qırışmış üzü ciddi veziyyet aldı. Elindeki içki butulkasını hirsle yere çırpmasıyla dik atıldım. Qorxurdum...Demek olar ki yaxınımda idi. Titreyen bedenimle bir adım daha geriledim.
"Y-oxdu pul". Hele de üstüme gelirdi. Geri-geri getmeye başladım. Elini yumruq veziyyetine saldı. Telaşla etrafa göz gezdirdim. Bir Allahın qulu yox idi mene kömek edecek?!
"Yalan

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 10 >>