ne demek istedyini anlamağa çalışırdı, belli idi ki nese bilir, içinde şüpe qala bilmezdi, maşına oturdu ve birbaş otele getdi, gözlerini eseb bürümüşdü heç ne görmürdü. Ayşen ise her şeyden xebersiz dostları ile eylenirdi. Gülnar Ayşeni çekişdirerek insanlardan uzaqlaşdırdı ve Raufun onnan xoşu geldiyini , bir birlerini tanımağa çalışacaqlarını deyib onu sevincle qucaqladı. Ayşen Gülnarın adına çox sevinmişdi
-canım menim,inşAllah bu sefer her şey üreyince olar.
-İnşAllah.
Gülnar beyaxdan Muradın cesaret etmedyini eliyib onu uzaqlaşdırmışdı dostlarından, bu fürseti elden vere bilmezdi, yavaş addımlarla Ayşengile yaxınlaşdı ve Gülnardan onlara bir neçe deqiqelik icaze vermesini xahiş etdi. Gülnar artıq işin ne yerde olduğunu anlamışdı. O Muradın Ayşeni sevdiyinden şüpelenirdi ona göre de heç ne demeden gülmsedi ve uzaqlaşdı.. Ayşen sual dolu baxışlarla gözünü Murada dikmişdi.
Murad bu baxışların altında ezilirdi sanki, nehayet cesaretini toplayıb
-ilk önce mene ele baxma, çünki diyeceklerimi unuduram, ikinci olaraq ise gel girişe doğru yeriyek biraz, ora daha
Sakitdi. Ayşen razılaşdı ve onlar otelin nisbeten sakit olan girişnde üzbeüz dayanmışdılar. Ayşen diqqetle Muradın ne diyeceyini gözlüyürdü. Murad heç uzatmadan birbaşa söze girmek istiyirdi.
-Ayşen, evvelce bunu bilmeyivi istiyirem ki, fikrin ne olur olsun hörmet edecem. Ayşen nefesini derib onu dinliyirdi, Murad davam etdi.
-Seni restoranda gördüyüm ilk günden senden çox xoşum gelir, ve ağlımdan çıxmırsan.ağlımı başımdan almısan Ayşen. Sırf sene daha yaxın olmaq üçün her gün o kafeye gelirem. Eger senin de mene qarşı azda olsa bir hissin varsa, bize bir şans ver, bildiyim qederi ile heyatında heç kim yoxdu.
-sehv bilirsen dostum, onun heyatında men varam, beyaxdan Muradın Ayşene sevgi etirafını dinliyen Serxan sonuncu söZle öZünden çıxmışdı. Murad Serxandan gelen gözlenilmeyen yumruq zerbesinin tesirinden yere yıxıldı. Ayşen hele de heç ne demirdi şok yaşıyırdı, lakin Muradın yere yıxıldığını

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 81 >>