etdi. Eve daxil oldular, Qaranlıq idi her yer pencereden daxil olan ayın zerif ışığı olmasa yolu tapmaq olmuyacaqdı. Önde Raufgil bir neçe addım geri de ise Ayşen var idi, salonun ortasına çatmışdılar ki kimse işığı yandırdı. Hamı çönüb geriye baxdı, Rauf Muradı görüb teeccüblendi ve özü de bilmeden Gülnarı qucağından yere buraxdı, Gülnar yere yapışdı Ayşen tapıltıya diksinib tez Gülnarın qolundan tutub onu ayağa qaldırdı.
-yaxşısan sen?
-yoox. Raufa etibar eliyendendi günah. Gülnar bunu deyib dodaqlarını büzdü. Rauf tez Özünü topluyub Gülnardan üzr istedi.
-bağışla canım,Muradı görende özümü itirdim,bağışla
Gülnar onun elini çekib
-lazım deyil üzürün senin
Murad hele de heç ne demirdi Ayşene baxırdı. İlahi nece de darıxmışdı. Ağlında onu son gördüyü günki eksi qalmışdı .çox solğun görünürdü Ayşen, buna özünün sebeb olduğunu düşünüb ezab çekirdi Murad.
-şey,men sizin geleceyinizi bilmirdim. Şeherden uzaqlaşmaq istemişdim sadece. Getmeye hazırlaşırdım onsuzda men.
-heç gedene oxşamırsan,Gülnar Onun üstündeki pijamaları işare edib gülümsündü. Murad pert olmuşdu, tez üstüne öteri nezer yetirdi.
-siz keçin içeri qapıda qalmayın hazırlaşıram çıxam men. Murad yuxarı qalxırdı ki Ayşenin sesi onu saxladı
-Murad, gece vaxtı hara gedeceksen? Bize göre narahat olma sen. Men seher tezden gedecem, işlerim varıydı onsuzda.Bura geleceyimizi evvelden planlaşdırmadığımız üçün yarım qalıblar,Gülnar Ayşene göz süzdürüb
-uşaqlar,sakitleşin neticede düşman deyilik heç birimiz, Ayşen sen de ağlına geleni danışma meni burda xeste xeste qoyub hara gedeceksen? Özde ki hansı işlerin yarım qalıb? Şirketi başlı başına buraxmısan yoxsa evde çağa qoyub gelmisem? Sey sey danışma gelin keçin hamınız divana.indice özüm her şeyi aydınlaşdıracam. Gülnarın emirane ses tonundan hamı teccüblenmişdi, günahkar uşaqlar kimi sırayla divana keçib eyleşdiler, Gülnarda qarşılarında dayanıb onları süzürdü.
-he bax bele, ağıllı ve söze baxan olun. İndi gelin aydınlaşdıraq her şeyi. O üzünü Murada

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 81 >>