heqiqeten o Ayşenden vazkeçmişdi? Bunları düşünerek baxcaya doğru addımlamağa başladı, yelkencekde oturub dizlerini qucaqlamışdı, Serxanı düşünürdü . Murad pencereden onu izliyirdi amma yaxınlaşıb nese demeye cesaret etmirdi.
-al bunu apar ver Ayşene , hava soyuqdu,xestelenecek.
Murad arxaya çönüb Gülnarın elindeki adyalı tereddüdle götürdü. Sakit addımlarla heyete çıxdı, baxcaya yaxınlaşıb Ayşenin qarşısnda dayandı, Ayşenin başı yana olduğu üçün Muradın qarşısında olduğunu gec derk etdi.üzünü çevirib Murada baxdı, beyaxdan göz göZe gelmemeye ciddi sey gösteren Ayşen indi onu boş baxışlarla izliyirdi.Murad ise Ayşenin ay ışıgında daha da parlayan gözlerine,simasına tamaşa edirdi.Muradın üreyi Aysenin baxişları altında eriyirdi. Ay ışığında gözel üzü daha da parlıyırdı,başqa bir gözellik çökmüşdü üzerine sanki.Talehin oyunu idi onun Ayşeni gec tanımağı. Ne idi bu qizi ona bu qeder çeken? Özü de bilmir. Elindeki adyali uzadib "üşüme" dedi .Ayşen heç ne demeden adyalı alıb ona büründü ve sakitce oturmağa davam etdi. Sanki Murad heç yoxmuş kimi,onu görmürmüş kimi. Bu hal elbette Muradın diqqetinden yayınmır. Sakitce ordan uzaqlaşır. Güneşin ilk ışıqlarıyla birge oyanır Serxan. Heç adeti olmasa da bu defe telefonunu alır eline ve Ayşenden mesaj gelib gelmediyine baxır. Gelmemişdi. Serxan artıq sehv etdiyini başa düşmüşdü. Çünki o Ayşeni yaxşı tanıyırdı,eger bu qeder sessiz qalırsa demekki çox inciyib, üstelik gunahında yoxdu. Günahı olsaydı mesaj mesaj ardınca gelerdi,üzr istiyerdi,özünü bağışlatmaqçün her şeyi eliyerdi. Amma indi o sessizliyi seçmişdi. İsyan edirdi sanki üxleşdiyi haqsızlığa.Bu gün buna son verecekdi Serxan. Yataqdan qalxıb duşa girir. Yemek yeyir ve atasını görmek üçün şirkete gedir, iş haqqında bezi meseleleri yoluna qoyduqda sonra Ayşenle görüşmeyi planlaşdırırdı.
Ayşen yuxudan oyanıb yemek hazırlamaqçün metbexe düşür, Rauf süfreni hazırlamışdı , Gülnarla birlikde onların oyanmasını gözlüyürdüler. Ayşen üçün intiqam saatı gelmişdi. Süfreye

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 81 >>