filiallarına baş çekib ordakı işlere nezaret edirdi. Birce bu onu narahat edirdi. Amma Serxan söz vermişdi,son bir neçe işini de hell edib birdefelik qayıdacaqdı Bakıya. Bu hefte yene Serxan xarice gedecekdi,buna göre de Ayşen onu kafeye çağırmışdı.birlikde vaxt keçirtmek istiyirdi. Lakin son anda Serxan zeng edib gele bilmeyeceyini dedi ve eve geden kimi ona xeber etmeyi teleb etdi.Çox böyük xeyal qırıqlığı ile razılaşmışdı Ayşen. Neise ki Deryanın işi alınmışdı ve birlikde bunu qeyd edirdiler. Saat 10'a yaxınlaşırdı, Şebnem zeng edib qızlar üçün narahat olduğunu deyib en gec saat 11'de evde olmaqlarını istedi. Her kesle sağollaşıb kafeden çıxarken bir cavan oğlan motosikletden düşüb Ayşene yaxınlaşdı ve elindeki bir deste qızıl gülü ona verdi.
-Ayşen xanım bunlar size çatacaq
Ayşen Serxanın üzr istemek meqsedi ile gönderdiyini düşünüb qebul etdi oğlana teşekkürünü bildirdi. Derya gülleri Ayşenden alıb üstünde kart axtardı ve budur tapdı " İstemeden de olsa seni incidirem, söz verirem bundan sonra daha diqqetli olacam" kartın üstünde ad yazılmasa da gülleri Serxanın gönderdiyi melum idi. Derya buketi Ayşene qaytardı
-hmm bele görünür çox düşnceli kürekenimiz var
Ayşenin yanaqları qızarmışdı, ilk defe idi kimse Serxanın ona aid olduğunu deyirdi. Qızlar eve çatanda saat 11'e qalırdı Şebnem yatmıyıb gözlemişdi. Qızları yaxşıca danlıyıb otaqlarına gönderdi. Tebii ki güller de diqqetinden yayınmamışdı amma heç ne soruşmadı. Ayşen Gülleri dibçeye qoyub elinde dibçekle otağına keçdi düz başucundakı şkafa qoydu. Yatağa uzanıb gülleri tamaşa edirdi. Bu an mesaj geldi. Ayşen telefonu çantasından çıxarıb smsi oxudu
"Güllere çox baxma, senin onlardan daha gözel olduğunu görüb utanarlar" Ayşenin ürey ritmi deyişdi. Tekrar tekrar oxudu lakin düz görmüşdü mesaj Muraddan gelmişdi.
Bezen heyatda ele anlar olurki insan sevinsin mi uzulsun mi bilmir.Ayşende bu hisleri yaşayırdı. Muradin sevgisine elbette şuphe etmirdi.bir qiz olaraq bu onun xoşuna da gelirdi. Lakin Serxana

<< 1 ... 42 43 [44] 45 46 ... 81 >>