qızım?
-Çoxdandı gelmek istiyirdim,sen de dedin Ayşen xestedi dedim gelim onu müayine edim. Yarızaraftla dese de bu sözü eslinde doğurdan da Ayşenin halını yoxlamaq üçün gelmişdi. Ayşenin otağının qapısını döyüb gözledi. Ses yox idi. Birde döydü
-Ayşen menem Nuray, aç qapını danışaq biraz.
Bir neçe deqiqeden sonra qapını açdı. Nuray Ayşeni berk berk qucaqlıyıb yatağa oturdu
-gözelim neylemisen sen özve bele? Bu ne haldı?
-yaxşıyam men.
-dur tezol hazırlaş xestexanaya gedirik.
-lazım deil.
Nuray elini Ayşenin alnına qoyub qızdırmasını yoxladı. Qızdırması da var idi. Çox halsız görünürdü zorla danışırdı, sesi çox zeif gelirdi.
Nuray telefonu götürüb Murada yuxarı qalxmağı tapşırdı.bacısının sesinden mese olduğunu anlayıb tez binaya daxil oldu lifti gözlemeden celd yuxarı qalxdı.Derya qapını açıb Muradı içeri devet etdi Şebnemle Nuray Ayşenin üstünü deyişmişdi.
Şebnem ağlıyırdı dayanmadan, Derya da çox narahat görünürdü. Murad bacısının qollarında Ayşeni halsız görende beyninden vurulmuşa döndü.
-Nolub bacı nolub ona?
-qorxma qızdırması var sadece kömek ele xestexanaya aparaq.
Hekimler Ayşenı müayine edib qızdırmasını salmışdılar.güclü stres keçirtdiyi üçün ona sakitleşdirici yazmışdılar, günlerdir ac olduğu üçün ise halsız düşmüşdü. Şire qoşub özüne gelmeyini gözlemişdiler. Hemin gün Murad Ayşenin baş ucunda gözlemişdi. Nurayla Derya Şebnem ne qeder tekid etse de eve getmemişdi.Bir gün xestexanada qaldıqdan sonra eve buraxmışdılar Ayşeni. Artıq daha gümrah görünürdü bedeni, ruhu ise çox yorğun idi. Ayşen yalnış sevginin ezablarını yaşıyırdı her hüceyresinde. Bu sevgide ona düşen sadece göz yaşları olmuşdu. Üstelik o bu göz yaşlarını heç kimin silmeyine icaze vermirdi. Yanaqları acışana qeder ağlıyır, ağladıqca gözünden axan yaşlarla Serxanın sevgisini üreyinden yuyurdu. Ondan qalan xatireleri yox edirdi göz yaşları içinde ve düşünürdü. Meni bir qırıqla xatırlayacaqlar.solan bir yarpaq ve üstüne cızılmış yalançı payız.Meni en gözel deyil de en kederle

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 81 >>