ondan ne baş verdiyini soruşdu o da heç ne bilmirdi. Derya telefonlara cavab vermirdi, evden de ayrılıb xalasının yanına köçmüşdü. Xalam ve onun paxıl qızının mürdeşir sifetini çekmek sevdiyim insanı her gün itirdiyimi görmekden yaxşıdı demişdi. Bir neçe gün evden çöle çıxmamışdı.yene yataqda oturub ağlıyırdı, bu defe xalası Şebnemin ona zeng elediyini deyib öz mobil telefonunu ona uzatdı.
-Al ay qız, bibin zeng eliyir. İndiye qeder qazanıb onlara baxmağın bes elemiyib yeqin yene yanına çağıracaq, bax deyirem sene getsen ora anava deyecem seni rayona qaytarsın.
Derya üzgözünğ turşudub telefonu aldı
-he bibi
-necesen qızım?
-yaxşıyam siz necesiz?
-bizde yaxşıyıq, qızım, bugün bize gele bilersen?
-niye xala nolub?
-xeyir iş var qızım.
-ne xeyir iş?
-gel qızım öyreneceksen, sene ehtiyacım var sen olmasan olmaz. Xaiş eliyirem
-yaxşı bibi
-saat 4e evde ol.
-yaxşı
Derya üreyinin döyötüsünü her bir zerresinde hiss edirdi, gözleri qeherden dolmuşdu, qorxduğu başına gelmişdi. Murada Ayşeni istemeye gelirdiler.
Olsun, sevdiyi başqası ile evlenen tek o deyildi ki, üreyine daş basıb dözecekdi. Süretle geyinib evden çıxdı, xalasının sorgu suallarına mehel qoymadan birbaş eve getdi. Qorxusu ile üzleşecekdi, herden de Ayşeni düşünüb özüne teselli verirdi. Çox şey yaşadı, xoşbext olmaq haaqıdı deyib göz yaşlarına sahip çıxırdı.
Lifti gözlemeden pillekenle eve qalxdı.
Qapını döydü, açan yox idi, bir de döydü heç kes açmadı, açarını çıxardıb qapını açdı. İçeri keçdi, her yer qaranlıq idi. Salona doğru ireliledi, gözleri teeccübden böyüdü, inana bilmirdi. Salonun ortasında şam işıqları ve güllerle bezedilmiş bir masa, Murad masada eyleşmişdi. Derya ona yaxınlaşdıqda Murad ayağa qalxdı, ona eyleşmekde kömek etdi.
Derya hele de şokda idi. Bir neçe hissi eyni anda yaşayırdı
Muradın en çox Deryanın teeccüblenende gözlerine işıq tutulmuş dovşan kimi baxan gözlerini sevirdi. Çox sevimli görünürdü.
Murad cesaretini toplayıb danışmağa başladı.
-Ayşenin fikri idi. Men

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 81 >>