heç bir yaşında alışmır ne atasızlığa ne de anasızlığa.Ayşen de alışmamışdı.
Ayşen babasını görende biranlıq yerinde donub qaldı. Gözleri eyni ile babasının gözleri idi. Behruza baxdı, sanki beyaxkı eyhamını indi anlıyırmış kimi gülümsedi.
O görüşden sonra Ayşen tez tez babasının evine gedib gelirdi. Onunla vaxt keçiri, balıq tutmağa gedirdi, balaca uşaqlar kimi babasının dizinde yatırdı, ona nağıllar danışırdı Kazım bey. Behruz bu xoşbextiyin seyircilerinden idi.Ayşen xalasından razılıq alıb babasının evine köçmüşdü.
4 ay sonra
Behruz ve Ayşen deniz kenarı parkda gezirdiler. 2 hefte evvel Ayşeni sevdiyini etiraf elemişdi Behruz.Ayşen ise cavabında susmuşdu. İndi sessizliyi pozub danışırdı, gözlerini ondan qaçıraraq
-men bağlı bir sandığın içinde gün işığına çıxmağı gözleyen define deyilem. Haqqımda bilmek istediyin her şeyin cavabı beş aşağı üç yuxarı eyni şeydi.meni keşf etmeye çalışmağı,keşf etmeyini istemirem, tanımaq mecburıyetınde deyilsen meni, men ki bir arpa boyu bele tanıya bilmemişken özümü...
Behruz onun ellerini tutub
-izah etmekle olmur bezen, sözlerin bele aciz qaldığı şeyler var, hissler kimi meselen.
A-sesini itirmiş cümlelerim var menim, bezen Susduqca daralan nefesim.bezen de yarım qalan genclik hevesim.
B-bağla gözlerini düşün yaralarını,yaralayanları,getmerem deyenleri, gedenleri,sevirem deyenini, yerle bir edenini, sessizce ağladığın geceleri,yuxusuzluqdan ağrıyan gözlerini.üreyindeki sancıları, indi ise aç gözlerini. Onu unutduğunu xatırla ve tebrik et özünü.
A-men yeni bir heyata yeni bir sevgiye "salam" demeye qorxuram, çünki yeni bir "elvida" istemirem.
B- seni sevirem. Ve qorxularının yersiz olduğunu sene gösterecem. Menimle her şeye yeniden "salam" deye bilersen?
Ayşen Behruzu qucaqlıyıb berkden qışdırdı
-Saaaalaaaam Baakııı

Eziz oxucular evvelce qeyd edim ki en pis müellif kitabının sonunda eserini hüzünle bitiren müellifdir. Çünki ümidleri öldürür. Men size daima yaşamağa bir nedeniniz olduğunu xatırlatmaq istedim.

<< 1 ... 78 79 [80] 81 >>