sahibem " sozunu eshidende ister-istemez inanmirdim. Bir insanin heyatdaki her istediyi sheye sahib olmasi ne yalan deyim,mene gulunc gelirdi. Ushag iken itirdiyim anam,daha sonra "chorek pulu" gazanmag uchun meni atib xarice geden atamdan sonra ise heyata garshi bele sheylere umumiyyetle inanmaz olmushdum.
Her insanin hedefi,megsedi var. Genc yashlarimda anamin arzusunu yerine yetirmek uchun bir terefden shirket ishleri ile meshgul olarken,diger terefden de muellimlik oxumaga bashlamishdim. Etrafima bu geribe gelirdi,hetta "muellim maashina galmisan ? " deyenler de olurdu. Heyatimdaki en deyerli gadinin menden istediyi bir sheyi yerine yetirmek ise mene sheref idi,bunu hech kim anlamirdi.
Belke de gunah ozumde idi,chunki hechkesi,hetta birlikde boyuduyun xalam oglanlari bele bu sebebleri bilmirdiler. Bu geder semimi olmagimiza baxmayarag..
Birde Seymur var. Atam terefden menim uzume baxan yegane insan. Anamla atamin nigahina yaxshi baxilmamasi menim gunahim deyildi. Gohumlarim ise israrla menim onlara bedbextlik getireceyimi dushunurduler. Balaca ushag kime ne bedbextlik getire bilerdi axi ?
Men bunlari getiyyen ozumu acindirmag uchun demirem.
Bezen yashadigim sheylerde ele olurdu ki,fikirleshirdim ki,heyatimda bundan daha bedbext ola bilmerem. Her defesinde ise heyat mene yeni zerbesini vururdu.
Ishine bagli,daha dogrusu butun dushuncelerini ishi ve universitetdeki muellimlik fealiyyetine yoran insan idim men. Choxlarinin chekindiyi,gorxdugu,hesed apardigi o insan. Butun bunlari men ozum gazanmishdim. Heyatda belke de,her sheyden mehrum olsam da,ozume guvenden mehrum olmamishdim.
Size oxuyarken geribe gele biler,ancag menim indiye kimi en chox eziyyet chekdiyim shey hech yere ozumu aid hiss etmemeyim idi.
Hersheyi olan,eyni zamanda da hechneyi olmayan biri idim. Xalam,menim ikinci anam, meni oz ogullarindan sechmese de,insan bezen anasinin goxusunu chox ozleyir. Ne bilim,derdi olmayanda shekiline deyil,uzune anlatmag isteyir sixintisini. Mezarini deyil

<< 1 [2] 3 4 5 >>