Çox gözlemeden qapını açıb içeri daxil oldum. Masa arxsında cavan birini görmeyimle qısa şok yaşadım. Bu qeder cavan olduğunu bilmirdim. Esmer, qara qaş-qara göz biri idi. Hardasa iyirmi-yeddi yaşında olardı.
Meni gören kimi gözündeki eyneyi çıxarıb ayağa qalxdı. Ona nece xitab edecekimi bele bilmirdim.
"Salam, hekim" - axırıncı sözü xüsusi vurğuladım. Bu adama hekim sözü beş ölçü böyük gelirdi. El-ele görüşdük.
"Salam, Suay xanım. Zehmet olmasa mene Emir deyin" - masanın qarşısındakı stulu gösterdi.
"Buyurun, eyleşin". Gülümsedim. Demek hekim sözünün ona yaraşmadığı özü de bilir. Kresloya eyleşdim. Düzü, nenemi bele cavan birine emanet etmeyin doğru olub olmadığını düşünürem. Ancaq Arif bey meslehet görübse demeli bir bildiyi var.
"Yeqin ki, Terane xanımın veziyyeti haqda melumat almağa gelmisiniz". Bir şey demeden başımı yuxarı-aşağı salladım.
"Suay xanım, açıq-açıq her şeyi deyecem. Buna haqqınız var" - derinden nefes alıb ellerini masa üzerinde birleşdirdi.
"Men de bunu isteyirem"
"Terane xanımın veziyyeti ağırdı. Yaşlı olduğu üçün artıq orqanizmi bu xesteliye güc gele bilmir. Ona kömek olmaq üçün dermanlar verilir, ancaq müaliceye cavab bele vermir" - gerginlikle nefesini buraxdı. İlk defe idi ki, bir hekimin bunları söyleyerken çetinlik çekdiyini görmüşdüm.
"Burada qalacağı bir hefte erzinde ilk önce qan analizi olunacaq. Eger qan hüceyreleri belli normalar çerçivesinde olmazsa kimyaterapiya tetbiq olunmayacaq. Bu zaman ya müalice texire salınacaq ya da ki, qandakı deyerlerin miqdarı lazımi seviyyeye yükseldilene qeder gözleyeceyik. Eger bele hal baş verse size xeber olunacaq"
Dediklerinden bir şey anlamamışdım, ancaq diger hekimlerden ferqli olaraq hem açıq sözlü idi, hem de yeni nese demişdi. Deyesen, Arif beyı güvenmekde doğru etmişdim.
"Bes, sağala bilecek?" - yegane öyrenmek istediyim şeyi soruşdum alacağım cavabdan qorxaraq. Evvelce gözlerime diqqetle baxdı, sonra deyecek sözlerinin ağırlığına qarşı boğazını temizledi.
"Size deqiq heçne

<< 1 [2] 3 4 ... 12 >>