hissesi olduğumuza işaredir!
* Gözün iş prinsipini qısaca toplasaq;
Cisimden gelen işıq korneadan keçerek göz bebeyine, buradan göz bülluruna gönderilir. Göz linzaları işığı retinaya çatdırır buradan görme sinirlerine köçürülür ve beyindeki görme merkezinde görüntü şerh olunur. En kobud halı ile görme hadisesi bu şekilde reallaşır. Ancaq burada toxunmaq istediyim nöqte retinada işığa hessas qisim olan konus (cone) ve çubuq (rod) hüceyreleridir. Bu hüceyreler retinanın en gerisinde meskunlaşmışdır ve geriye doğru baxırlar. Bu hüceyreleri (fotoseller) beyne bağlayan sinirler ise retina sethindedirler ve işıq bu hüceyrelere çatmaq üçün bu damar yığınından keçmek mecburiyyetindedir. Bu damarların retina sethinde olması neticesinde, gözde kor nöqte adı verilen qisim meydana gelmişdir. Ancaq bu qeder menfiliye baxmayaraq, göz görme hadisesini müveffeqiyyetli bir şekilde icra edir. Bunun sebebi ise beynin ve gözün qalan hisselerinin bu sehvi kompensasiya edecek şekilde tekamül etmesidir.
İsteseniz, Alman Elm İnsanı Herrman von Helmholtzun bu mövzu ile elaqedar fikirlerine de bir nezer salaq:
"Eger bir optikaçı mene bütün bu qüsurlarla dolu aleti satmaq isteseydi, onu sert bir dille tenqid ederdim. Çünki göz, optik bir aletde tapıla bilecek her cür qüsura, hetta özüne xas elave bir neçe qüsura malikdir. Amma bütün bu qüsurların öhdesinden o derece gelmişdir ki, qüsurların varlığından qaynaqlanan görünüş pozuqluğu, (adi işıqlandırma şertleri altında) retinadakı konus ölçüleri terefinden duyğuların hassaslığına qoyulmuş olan limitleri nadir halda aşar. Amma müşahidelerimizi daha ferqli şertler altında etdiyimizde, derhal xromatik sapıncın, astigmatizm, kor nöqtelerin, damarlı kölgelerin, mühitin qüsuru şeffaflığının ve saydığım diger bütün sehvlerin ferqine vararıq"

<< 1 2 3 [4]